نقش آب و اسطورۀ روئين تني اسفنديار در مقايسه با زيگفريد و آشيل

زمينه و هدف: اسطوره و انديشۀ روئين تني كه ريشه اي كهن دارد، كنايه از آرزوي بشر در آسيب ناپذير ماندن، بيمرگي و عمر جاويد ميتواند باشد و تجلي نياز انسان به جاودانگي و پهلواني را آشكار مينمايد. بشر، بعنوان موجود زنده، زماني كه دريافت مرگ و نيستي، زندگانيش را تهديد ميكند، برآن شد چاره اي براي رهايي از مرگ بيابد. اين موضوع آرمان جاودانگي را ايجاد كرد و روئين تني آرزوي ديرينۀ جاودانه ماندن گرديد. در اين پژوهش سعي شده رابطۀ ميان عنصر آب و علت روئين تني اسفنديار در مقايسه با زيگفريد و آشيل بررسي شود. روش مطالعه: پژوهش حاضر مطالعه اي نظري است كه به شيوۀ توصيفي تحليلي انجام شده است. يافته ها: برخي روئين تنان توسط خدايان و موجودات مافوق بشري با عناصري مانند آب و آتش روئين تن ميگردند. در اسطوره هاي ملل، داستانهاي فراواني از اسطوره هاي روئين‌تني وجود دارد كه اغلب در بسياري نكات مشتركند و يكي از اين اشتراكات، نقش آب در روئين‌تني است. اسفنديار، با نقش اسطوره اي، مذهبي، پهلواني، و حماسي پررنگ در شاهنامه، جايگاه ويژه اي دارد. مهمترين برتري روئين تني اسفنديار، دميدن نفس پيامبرانه در آب رودخانۀ داهي تي توسط زردشت (ولي و شخصيت معنوي) است كه اسفنديار بدليل گسترش دين بهي با شستن خود در چشمۀ آب مقدس، روئين تن ميشود و اگر هنگام تطهير و شستشو چشمانش را نميبست، عضو آسيب پذيري نداشت و جاودانه و ناميرا باقي ميماند. نتيجه گيري: در مقايسۀ روئين تني اسفنديار، پهلوان ايراني، كه چهارچوب بشري داشت با زيگفريد قهرمان حماسۀ آلماني نيبلونگن كه مصداق نيمه خدايي داشت، و آشيل قهرمان يوناني كه مصداق خدايي داشت، مشخص ميشود كه روئين تني اسفنديار به دلايل زير نسبت به شخصيتهاي اسطوره اي ديگر رجحان دارد: 1) اسفنديار پهلواني پاك نهاد است؛ 2) بشري انساني است؛ 3) شاهزادۀ قدرتمندي است؛ 4) روئين تني او با آب مقدس است؛ 5) آب روئين تني او با دميدن نفس پيامبرانه، مقدس شده است؛ 6) روئين تني او پاداش گسترش دين بهي بود؛ 7) آب مقدس نماد تحول و دگرگوني مثبت است؛ 8) اوتنها فردي بود كه روئين تني را انتخاب كرد.