روش شناسي كلامي خضر رازي

Theological methodology of Khezr Razi

نجم الدين خضر رازي حَبلَرودي از متكلمان اماميه در قرن نهم هجري است. روش كلامي وي، تركيبي از عقل فلسفي و نقل وحياني است؛ هر چند در آثار كلامي او بهره گيري از ادله عقلي بر ادله نقلي غلبه دارد. وي بسياري از صفات ثبوتيه و سلبيه خداوند را از واجب الوجود بودن خداوند استنتاج كرده است. اگر چه او در مباحث كلامي رويكرد فلسفي دارد، اما در مواردي ديدگاه فلاسفه را نقد كرده كه قاعده «الواحد» و «اتحاد نفس ناطقه با عقل فعّال» از آن جمله است. ايشان در پژوهش‌هاي كلامي خود از علوم عقلي و نقلي (منطق، فلسفه، اصول فقه، ادبيات و تاريخ) استفاده كرده است.

Najmuddin Khidr Razi Hablaroudi is one of the Imami theologians in the ninth century AH. His theological method is a combination of philosophical reason and revelation; However, in his theological works, the use of rational arguments prevails over narrative arguments. He has deduced many attributes of God from the necessity of God's existence. Although he has a philosophical approach to theological issues, he has criticized the views of philosophers in some cases, including the rule of "unity" and the "unio‎n of the rational soul with the active intellect." In his theological researches, he has used intellectual and narrative sciences (logic, philosophy, principles of jurisprudence, literature and history).