تعيين اثربخشي مداخلۀ نوروفيدبك بر نشانه‌هاي استرس و اضطراب بيماران مبتلا به ميگرن

هدف پژوهش حاضر تعيين اثربخشي مداخلۀ نوروفيدبك بر نشانه‌هاي استرس و اضطراب بيماران مبتلا به ميگرن بود. روش پژوهش توصيفي از نوع نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون-پس‌آزمون-پيگيري و گروه آزمايش و گواه بود. جامعۀ آماري اين پژوهش شامل تمام بيماران مبتلا به ميگرن بود كه در سال 1397 و 1398 به كلينيك‌هاي روان‌شناختي شهر تهران مراجعه كرده بودند. از ميان كلينيك‌هاي مختلف استان تهران و بيماراني كه نمرات آن‌ها يك انحراف معيار بالاتر از ميانگين قرار داشت 30 نفر به‌صورت دردسترس انتخاب شدند و با گمارش تصادفي در دو گروه آزمايش و گواه قرار گرفتند. براي پيش‌آزمون-پس‌آزمون-پيگيري شركت‌كنندگان به پرسشنامۀ سنجش فشار رواني رضاخاني (SRSSQ) و پرسشنامۀ اضطراب بك (BAI) پاسخ دادند. بعد از 20 جلسه اجراي نوروفيدبك، داده‌هاي پژوهش حاضر از روش تحليل واريانس با طرح آميخته و با استفاده از نرم‌افزار BioGraph Infiniti نسخۀ 6 تحليل شدند. در پژوهش حاضر در گروه آزمايش، نوروفيدبك موجب كاهش نشانه‌هاي جسماني (P 0.01, F=12.73) ، نشانه‌هاي رواني/جسماني (P 0.01, F=8.87) و نشانه‌هاي رفتاري (P 0.01, F=11.52)  استرس و اضطراب (P 0.01, F=10.12) شد. با توجه به نتايج به‌دست‌آمده پيشنهاد مي‌شود نوروفيدبك به‌صورت روشي تكميلي براي بيماران مبتلا به ميگرن و همچنين كساني كه دچار پريشاني رواني هستند به‌منظور كاهش ناراحتي و سازگاري بهتر و سريع‌تر آن به‌كار گرفته شود.