بررسي عملكرد دو روش بازيابي محلي و سراسري در مديريت اختلال برنامه اوليه پهلوگاه

دسته‌اي از مسائل برنامه‌ريزي بندرها كه موردتوجه مقاله‌ها و پژوهش‌هاي زيادي قرارگرفته است، مسائل برنامه‌ريزي پهلوگاه است. برنامه‌ريزي پهلوگاه شامل دو زير مسئله مي‌شود؛ مسئله تخصيص پهلوگاه و مسئله تخصيص جرثقيل اسكله. اين مقاله قصد دارد با ادغام اين دو زير مسئله در قالب يك مدل رياضي، برنامه بهينه پهلوگاه را برنامه‌ريزي كند. براي حل مدل رياضي برنامه‌ريزي پهلوگاه، از دو الگوريتم بهينه‌سازي كلوني مورچگان و جستجوي ممنوعه استفاده مي‌شود. از طرفي، برنامه پهلوگاه در يك محيط داراي اختلال قرار دارد؛ به اين معني كه در حين اجراي برنامه ممكن است اتفاقات غيرقابل پيش‌بيني رخ دهد كه اجراي برنامه اوليه پهلوگاه را با مشكل مواجه كند. اين اتفاقات غيرقابل پيش‌بيني اصطلاحاً با عنوان اختلال شناخته مي‌شوند كه مي‌تواند هزينه‌هاي مضاعفي را به بندر تحميل كند و يا حتي برنامه اوليه پهلوگاه را غيرقابل اجرا كند. به همين دليل تمركز اين مقاله بر روي بازيابي برنامه اوليه پهلوگاه در شرايط وقوع اختلال قرار گرفته است. بازيابي برنامه اوليه پهلوگاه با دو روش كلي انجام مي‌گيرد؛ بازيابي سراسري و بازيابي محلي. در اين مقاله دو روش بازيابي سراسري و محلي با هم مقايسه مي‌شوند تا روشي كه عملكرد بهينه در بازيابي برنامه اوليه پهلوگاه دارد شناسايي شود. نتايج اين مقاله نشان مي‌دهد كه روش بازيابي محلي در مدت زمان كم‌تري به پاسخ‌هاي بهتري منتج مي‌شود. در اين مقاله براي اعتبار سنجي مدل‌ها و روش‌هاي بازيابي، از داده‌هاي ورود و خروج كشتي‌ها در بندر شهيد رجايي استفاده مي‌شود.