توسعه مدل تخمين طول بهينه پنجره لغزان براي غربالگري شبكه راه‌هاي برون‌شهري

پنجره لغزان يكي از روش هاي غربالگري شبكه راهها براي شناسايي نقاط پرتصادف است. در اين روش دو پارامتر مهم شامل طول پنجره و حداقل تعداد تصادف در هر نقطه وجود دارد كه ميزان هريك توسط كاربر تعريف مي‌‌‌شود. بررسي پژوهش‌هاي قبلي نشان مي‌‌‌دهد كه تغيير ميزان طول پنجره و فاصله لغزشي به طور قابل توجهي بر روند جستجوي نقاط پرتصادف تأثير مي‌گذارد و مي‌تواند نتايج متفاوتي داشته باشد. طبق بررسي هاي صورت گرفته، طول پنجره و فاصله لغزشي براساس قضاوت مهندسي و با استفاده از تجارب قبلي انتخاب مي‌شود و از روش‌هاي آماري و علمي براي محاسبه ميزان بهينه اين پارامترها استفاده نشده است. در پژوهش حاضر، ضمن بررسي ويژگي‌هاي روش مذكور، متدولوژي جديدي براساس چارچوب بهينه‌سازي روش پنجره لغزان جهت شناسايي دقيق‌تر نقاط پرتصادف پيشنهاد شده است. روش پيشنهادي اجازه مي‌دهد تا طول پنجره لغزان بصورت پويا تخمين زده شود. متدولوژي بهينه‌سازي به اين صورت است كه ابتدا راه مورد‌نظر قطعه‌بندي شده و براي هر قطعه چندين سناريوي مختلف از طول پنجره با بكارگيري الگوريتم خوشه‌بندي مبتني بر تراكم(DBSCAN) انتخاب مي شود. سپس تابع عملكرد ايمني (SPF) در راه موردنظر توسعه داده مي‌شود و تعداد تصادفات پيش‌بيني و موردانتظار و تفاوت اين دو به عنوان پتانسيل بهبود ايمني(PSI) در هر جابجايي پنجره و براي همه سناريوهاي انتخابي در قطعه محاسبه مي‌شود. در نهايت از طريق محاسبه ميانگين اختلاف‌ها با استفاده از آناليز واريانس طولي كه داراي كمترين ميزان پراكندگي مقادير اختلاف‌ها نسبت به ميانگين باشد به عنوان طول بهينه پنجره در هر قطعه تعيين مي شود. نتايج اين پژوهش نشان داد كه در كليه قطعه‌ها حداقل در يك حركت پنجره با طول بهينه تخميني، SPF پنجره سطح دقت مطلوب را برآورده كرده است. همچنين با حركت پنجره با طول‌هاي پوياي بهينه تعداد 122 نقطه كانديد پرتصادف شناسايي شد كه در مقايسه با نتايج پنجره با طول هاي ثابت 300، 500 و 1000 متري مشخص شد از تراكم تصادف و طول مفيد بيشتري برخوردار است.