اقتصاد سياسي نظام ارزي: مقايسه كشورهاي درحال‌توسعه و توسعه‌يافته

انتخاب غير بهينه سياست ارزي مانع جدي در مسير بهبود وضعيت اقتصادي كشور است. با توجه به اينكه دخيل شدن عوامل اقتصاد سياسي در اتخاذ سياست ارزي سبب نا بهينگي آن مي‌گردد و به نظر مي‌رسد انتخاب نظام ارزي در كشورهاي درحال‌توسعه بيشتر تحت تأثير عوامل اقتصاد سياسي بوده است، بررسي ميزان و چگونگي تأثيرگذاري عوامل اقتصاد سياسي در انتخاب نظام ارزي كشورهاي درحال‌توسعه در مقايسه با كشورهاي توسعه‌يافته ضروري و حائز اهميت است. لذا هدف اين پژوهش بررسي تأثير عوامل تجاري، مالي و اقتصاد سياسي بر نظام ارزي واقعي در كشورهاي درحال‌توسعه و توسعه‌يافته طي دوره 2012-1996 مي‌باشد. تخمين‌هاي پژوهش حاضر با استفاده از مدل‌هاي لاجيت و پروبيت ترتيبي برآورد شده است. نتايج حاصله از پژوهش نشان‌دهنده اين است كه در كشورهاي درحال‌توسعه و توسعه‌يافته افزايش در اندازه اقتصاد احتمال اتخاذ نظام ارزي شناور را افزايش مي‌دهد و افزايش در قدرت دولت، قدرت گروه‌هاي ذي‌نفع، سطح دموكراسي و رانت نفتي احتمال اتخاذ نظام ارزي ثابت را افزايش مي‌دهد، با اين تفاوت كه در كشورهاي توسعه‌يافته متغير قدرت گروه‌هاي ذي‌نفع معني‌دار نيست. همچنين رابطه غيرخطي بين كيفيت نهادي و نظام ارزي كه توسط آلسينا و واگنر (2006) مطرح شده است مورد تأييد مي‌باشد.