فرازهايي از زندگاني پيامبر(ص) در نهج‌البلاغه

زندگي و سيره مردان بزرگ الهي، محل تجلّي دانش، باورها و كمالات آنان است. بر اين اساس، قرآن مسلمانان را به مطالعۀ قصص و زندگاني انبيا دعوت نموده است و رسول خدا را كه انسان كامل و سرآمد انبيا و پيشواي انسان‌هاي وارسته مي‌باشد به عنوان اسوه معرفي كرده و از مردم خواسته  كه از سيره نوراني او پيروي كنند. آشنايي با مواضع اعتقادي، تربيتي، سياسي، اجتماعي، اقتصادي و نظامي پيامبر براي بناي تمدن نوين اسلامي اجتناب‌ناپذير است. امام علي (ع) در نهج‌البلاغه به مناسبت‌هاي مختلف به شرايط فرهنگي، سياسي و اجتماعي جامعه جهاني به ويژه عرب جاهلي در عصر بعثت اشاره فرموده و تأثير اسلام در ايجاد تحول همه جانبه در عالم مخصوصاً در شبه‌جزيره عربستان را گوشزد نموده است. پژوهش حاضر در صدد است نقش پيامبر در تحولات همه جانبه صدر اسلام و ضرورت استفاده از سيره آن حضرت در زندگي انسان معاصر را توضيح دهد. لذا با استفاده از روش تحليلي و توصيفي، فرازهايي از تاريخ زندگي و سيره پيامبر اكرم را از زبان اميرالمؤمنين در نهج‌البلاغه مورد بررسي قرار داده و به اين نتيجه رسيد كه جامعه اسلامي براي رسيدن به سعادت، رفاه، آسايش، اقتدار و تمدن نوين اسلامي، بايد ساده زيستي، حسن خلق، حسن تدبير، عدالت محوري، قانون مداري، قناعت و اعتماد به خدا در زندگي پيامبر را چراغ راه زندگي خود قرار دهد.