تحليل اقتصادي-زيست‌محيطي اتخاذ سياست ماليات سبز در ايران با رويكرد تعادل عمومي قابل محاسبه

اگرچه هدف رشد و توسعۀ اقتصادي به‌عنوان يكي از مهم‌ترين اهداف مشترك تمامي اقتصادهاي دنيا مطرح مي‌شود، اما عمدتاً رشد اقتصادي بالاتر همراه با آسيب‌هاي زيست‌محيطي مي‌باشد؛ لذا، آلودگي‌هاي زيست‌محيطي از چالش‌هاي اصلي جهان محسوب مي‌شود. ماليات‌هاي زيست‌محيطي به‌عنوان يكي از محورهاي توسعۀ پايدار كشورها ازجمله سياست‌هاي مؤثر در زمينۀ كنترل عوامل زيست‌محيطي با استفاده از ابزارهاي اقتصادي مي‌باشد. با توجه به اهميت موضوع، هدف اصلي اين تحقيق بررسي آثار اتخاذ ماليات زيست‌محيطي بر شاخص‌هاي اقتصادي، ازجمله رفاه و فقر در بين خانوارهاي ايراني با رويكرد تعادل عمومي قابل محاسبه است. بر اين‌اساس، در اين مطالعه ميزان زيان ناشي از انتشار هر تن آلاينده مبنايي براي ماليات زيست‌محيطي درنظر گرفته شد. نتايج مطالعه نشان‌داد كه پس از اتخاذ سياست ماليات زيست‌محيطي، توليد ناخالص داخلي، مصرف بخش خصوصي و درآمد خانوارهاي شهري و روستايي روند كاهشي را تجربه خواهند كرد؛ بنابراين خانوارهاي ايراني ازنظر رفاهي نسبت به‌شرايط پايه در وضعيت بدتري قرار مي‌گيرند. در مقابل، ضمن بهبود درآمد مالياتي دولت، مطابق با انتظار با كاهش سطح توليد و مصرف در كشور، ميزان انتشار آلاينده‌هايي هم‌چون دي‌اكسيد كربن، متان و اكسيد نيتروژن با كاهش همراه خواهد بود.