اثربخشي شناخت درماني مبتني بر ذهن‌آگاهي بر انعطاف‌پذيري ‌شناختي و آشفتگي روان‌شناختي در بيماران مبتلا به سوءهاضمه: يك مطالعه نيمه‌تجربي

زمينه و هدف: بيماران مبتلا به سوء هاضمه داراي مشكلات روان شناختي مي باشند كه نياز به مداخلات درماني دارند. پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي شناخت درماني مبتني بر ذهن آگاهي بر انعطاف پذيري ‌شناختي و آشفتگي روان‌شناختي در بيماران مبتلا به سوء هاضمه انجام شد. مواد و روش‌ها: اين پژوهش نيمه تجربي با طرح پيش آزمون-پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري شامل بيماران ۲۵ تا ۵۰ ساله با تشخيص سوء هاضمه در كلينيك تخصصي گوارش طوبي در شهرستان ساري و قائم شهر در سال ۱۴۰۱ بود. تعداد 30 نفر با روش نمونه گيري در دسترس انتخاب و به صورت تصادفي در گروه آزمايش (15 نفر) و كنترل (15 نفر) جايگزين شدند. گروه آزمايش، شناخت درماني مبتني بر ذهن آگاهي (8 جلسه)، هر هفته يك جلسه و به مدت 90 دقيقه دريافت نمودند. جمع آوري داده ها با استفاده از پرسش‌نامه انعطاف پذيري شناختي Dennis و Vander Wal و پرسش‌نامه آشفتگي روان شناختي Lovibond انجام شد. جهت تجزيه و تحليل داده ها از آناليز كوواريانس چند متغيره استفاده شد. يافته‌ها: شناخت درماني مبتني بر ذهن آگاهي بر انعطاف پذيري ‌شناختي و آشفتگي روان‌شناختي در بيماران مبتلا به سوء هاضمه تأثير داشت (0/001 P). ميانگين و انحراف معيار نمره انعطاف پذيري شناختي گروه آزمايش در پيش آزمون 5/11 ± 47/53 و در پس آزمون 7/23 ± 61/80 (0/001 P) و نمره آشفتگي روان شناختي گروه آزمايش در پيش آزمون 6/38±59/40 و در پس آزمون 4/28 ± 44/35 به دست آمد (0/001 P). نتيجه‌گيري: نتايج مطالعه نشان داد شناخت درماني مبتني بر ذهن آگاهي بر انعطاف پذيري ‌شناختي و آشفتگي روان‌شناختي در بيماران مبتلا به سوء هاضمه مؤثر است. بنابراين، استفاده از اين رويكرد جهت كاهش مشكلات روان شناختي بيماران مبتلا به سوء هاضمه، پيشنهاد مي گردد.