چالش‌هاي تصميم‌گيري اخلاقي پرستاران در خصوص دستور عدم احيا

اخلاق بخش جدايي‌ناپذير از زندگي انسان است كه به مطالعه‌ي رفتارها و روش‌هاي مطلوب زندگي مي‌پردازد و شامل مجموعه‌اي از رفتارهاي خوب و بد در شرايط معين است. تصميم‌گيري‌هاي اخلاقي از عناصر اصلي حرفه‌ي پرستاري است و يك اولويت محسوب مي‌شود. كادر درمان از جمله پزشكان و پرستاران بايد از حقوق بيماران و استدلال‌هاي اخلاقي مرتبط به آن به طور كامل اطلاعات تخصصي داشته باشند. خاتمه حيات از موضوعات مهم و بحث‌برانگيز است و در نظام‌هاي سلامت پيشرفته جز ده چالش حيطه‌ي سلامت به حساب مي‌آيد. يكي از اجزاء بسيار مهم در مرگ خوب شامل پرهيز از طولاني نمودن فرآيند مرگ مي‌باشد (1). براساس منابع معتبر در برخي موارد نظير بيمار مبتلا به سرطان غيرقابل درمان و متاستاتيك، بيمار مبتلا به ذات‌الريه شديد، بيمار با سكته مغزي حاد، بيمار دچار شوك سپتي سمي، دستور عدم احيا كاربرد دارد. ايران قوانين مشخصي در مورد  DNRوجود ندارد. طبق شواهد، قانوني كردن فرمان عدم احيا منافاتي با اصول شرع اسلام ندارد و پتانسيل قانوني شدن را در ايران دارا مي‌باشد (2). مطالعات مروري كمي در جست‌وجوي متون فارسي در ايران در زمينه‌ي آموزش مباحث اخلاقي در جهت مقابله با چالش‌هاي اخلاقي پرداخته است...