ارتباط بين مؤلفه‌هاي برنامه‌ي درسي فارماكولوژي باليني با مهارت‌هاي باليني دانشجويان پرستاري

مقدمه: آموزش داروشناسي به دانشجويان پرستاري با توجه به اهميت آن ضروري است و هرگونه اشكال و يا اختلال در اين برنامه‌ي آموزشي، خسارات جبران‌ناپذيري را مي‌تواند بر جاي بگذارد.از اين رو، پژوهش حاضر با هدف تعيين ارتباط بين مؤ‌لفه‌هاي برنامه درسي فارماكولوژي باليني با مهارت‌هاي باليني دانشجويان پرستاري انجام شد. روش‌ها: اين مطالعه از نوع توصيفي- مقطعي است و در سال 1400 بر روي دانشجويان پرستاري مقطع كارآموزش دانشكده پرستاري-مامايي بندرعباس انجام شد. نمونه‌ها با استفاده از روش سرشماري انتخاب شدند. داده‌ها مشتمل بر نظر دانشجو در خصوص ارتباط بين اجزاي برنامه‌ي درسي با مهارت‌هاي عملي، با استفاده از پرسشنامه‌ي محقق‌ساخته جمع‌آوري و براساس نتايج حاصل از آزمون همبستگي پيرسون در نرم‌افزار SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه درصد دانشجوياني كه نقش اجزاي برنامه درسي مشتمل بر اهداف، محيط و امكانات آموزشي، روش تدريس، روش ارزشيابي ، محتواي آموزشي را با مهارت‌هاي مورد انتظار مقطع باليني متوسط ارزيابي كرده بودند، به ترتيب 39/3، 37/1، 47/4 و 33/2 بود. همبستگي اجزاي برنامه‌ي درسي با مهارت فارمالوكوژي باليني از ساير مهارت‌هاي باليني كمتر بود. نتيجه‌گيري: جهت بهبود دانش و كسب مهارت‌هاي مورد نياز بايد عناصر برنامه درسي فارماكولوژي باليني در همه‌ي ابعاد مورد بازنگري قرار گيرند تا منجر به كسب صلاحيت لازم در فارغ‌التحصيلان پرستاري در اين زمينه گردد.