ضوابط اخلاقي در آموزش مجازي در دوران شيوع كوويد 19 از ديدگاه دانشجويان، اساتيد و مديران آموزشي: يك مطالعه‌ي كيفي

مقدمه: شيوع بيماري كوويد 19 دانشگاه‌ها را با چالش‌هاي بي‌شماري در زمينه‌ي آموزش دانشجويان رو به رو ساخت. لذا، مطالعه‌ي حاضر با هدف تبيين معيارهاي ضوابط اخلاقي در آموزش مجازي در دوران شيوع كوويد 19 از ديدگاه دانشجويان، اساتيد و مديران آموزشي در دانشگاه علوم پزشكي همدان انجام گرديد. روش‌ها: پژوهش حاضر يك مطالعه‌ي كيفي با استفاده از رويكرد تحليل محتواي كيفي بود. مطالعه با مشاركت 30 نفر از دانشجويان، اساتيد و مديران آموزشي كه از طريق نمونه‌گيري مبتني بر هدف انتخاب شده بودند، انجام شد. براي جمع‌آوري داده‌ها از مصاحبه عميق استفاده شد. جهت تحليل داده‏ها از رويكردElo  وKyngas  استفاده شد. همچنين براي افزايش اعتماد و اعتبار علمي نتايج از روش‏هاي لينكلون و گوبا استفاده شد. يافته‌ها: 16 نفر دانشجو در مقاطع تحصيلي مختلف، 10 استاد و 4 مدير آموزش در مطالعه شركت كردند. پس از جمع‏آوري مصاحبه‏هاي عميق و تحليل آن‌ها در مرحله‌ي اول در مجموع 193 كد اوليه استخراج گرديد. با توجه به اهداف مطالعه، كدهاي اوليه مشابه با هم ادغام شد و به تدريج مراحل تلخيص كامل و در طبقات مربوطه جايگذاري گرديد. در بررسي ضوابط اخلاقي در آموزش مجازي مجموعاً سه طبقه اصلي ضوابط آموزشي فراگيران، ضوابط آموزشي اساتيد و ضوابط سازمان و تعداد 27 زير طبقه گزارش گرديد. نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج مطالعه، مشخص شد كه چالش‌هاي آموزش مجازي جنبه‌هاي متنوعي دارد. اين بنابراين با توسعه‌ي زيرساخت‌هاي لازم، توليد و به اشتراك‌گذاري نرم‌‌افزارهاي آموزشي تعامل‌محور و استفاده از تجربيات ديگر سازمآن‌ها و ساير كشورها مي‌توان تأثير اين نوع آموزش را افزايش داد.