بررسي پيشايندهاي توسعه پايدار سازمان‌هاي دولتي با رويكرد نقشه‌ شناختي فازي شهودي

توسعه پايدار سازمان‌هاي دولتي به يك اصل در چارچوب سازمان‌هاي امروزي تبديل شده است. هدف اين مقاله ارائه مدلي علي براي بررسي پيشايندهاي توسعه پايدار سازمان‌هاي دولتي است. رويكرد استفاده‌شده براي تجزيه و تحليل داده‌ها و نتيجه‌گيري، نقشه شناختي فازي شهودي است. در اين مقاله در مرحله اول تلاش به ايجاد يك مدل علي براي پيشايند‌هاي استخراج‌شده از ادبيات و مصاحبه با 15 نفر از خبرگان سازمان‌هاي دولتي شهر كرمان شد، در مرحله دوم با سناريوسازي براي دو پيشايند خارجي «توجه ذي‌نفعان» و «انتظارات براي شفافيت بيشتر» مشاهده شد كه تغيير در آن‌ها تأثيرات قابل توجهي بر افزايش سرمايه‌گذاري براي توسعه زيرساخت، توجه به ارباب رجوع در ارائه خدمات، تصويب و انطباق با مقررات و الزام به حداقل رساندن اثرات زيست‌محيطي مي‌گذارد؛ از طرفي ديگر در اين مقاله سعي شده است تعيين شود كه كدام پيشايند براي توسعه پايدار داراي بيشترين و كمترين تأثيرگذاري و تأثيرپذيري است، بر اساس نتايج، «افزايش آگاهي‌رساني اجتماعي» داراي بيشترين تأثيرپذيري است و «فرهنگ شركت» به عنوان پيشايندي قابل تامل با بيشترين درجه مركزيت (مجموع تأثيرپذيري و تأثيرگذاري) است.