طراحي الگوي توسعه فعاليت بدني در كاركنان دانشگاه‌هاي علوم پزشكي بر اساس نظريه پردازي داده بنياد

مقدمه: يكي از مشكلات عمده كاركنان كم تحركي است. مطالعه حاضر با هدف طراحي الگوي توسعه فعاليت بدني در كاركنان دانشگاه هاي علوم پزشكي بر اساس نظريه پردازي داده بنياد انجام شد. روش كار: پژوهش كيفي حاضر به روش داده بنياد انجام شد. جامعه پژوهش، افراد آگاه به پژوهش شامل مديران و مسئولين دانشگاه هاي علوم پزشكي، مدرسين دانشگاه، صاحب نظران و متخصصين علوم ورزشي بودند. تعداد نمونه با استفاده از اصل اشباع نظري 18 تن بود كه با استفاده از روش نمونه گيري هدفمند به روش گلوله برفي انتخاب شدند .جمع آوري داده ها با مصاحبه نيمه ساختار يافته انجام شد. براي سنجش روايي يافته ها از 4 معيار شامل اعتبارپذيري، تعميم پذيري، اطمينان پذيري و تأييدپذيري استفاده شد. براي سنجش پايايي از روش توافق درون موضوعي استفاده شد كه برابر با 0.85 بود. تحليل داده ها، با روش كدگذاري سه گانه باز، محوري و انتخابي و  با نرم افزار مكس كيودا انجام شد. يافته ها: ۶ مؤلفه انتخابي تحت عنوان مؤلفه هاي (شرايط علي، زمينه، شرايط مداخله گر، پديده، راهبردها و پيامدها)، 33 كد محوري و 61 كد باز شناسايي شد. نتيجه گيري: مؤلفه هاي شرايط علي شامل 8 كد محوري، مؤلفه هاي زمينه شامل 8 كد محوري، مؤلفه هاي شرايط مداخله گر شامل 3 كد محوري، مؤلفه پديده شامل 1 كد محوري، مؤلفه هاي راهبردها شامل 7 كد محوري و مؤلفه هاي پيامدها شامل 6 كد محوري مي باشند. پيشنهاد مي‌شود كه از نتايج موجود در الگوي ارائه شده در جهت توسعه فعاليت بدني در كاركنان استفاده شود.