عنوان مقاله :
طراحي الگوي مفهومي نشانه هاي خلقي و اضطرابي با كيفيت زندگي و پيامدهاي درد در بيماران با كمردرد مزمن: نقش ميانجي طرحواره هاي هيجاني و شفقت به خود
پديد آورندگان :
اردلاني فرسا ، فرانك دانشگاه آزاد اسلامي واحد بيرجند - گروه روانشناسي , شهابي زاده ، فاطمه دانشگاه آزاد اسلامي واحد بيرجند - گروه روانشناسي , هاشمي ، مسعود دانشگاه علوم پزشكي بهشتي - دانشكده پزشكي - گروه بيهوشي، فلوشيپ درد , دادخواه ، پيمان دانشگاه علوم پزشكي بهشتي - دانشكده پزشكي - گروه بيهوشي، فلوشيپ درد
كليدواژه :
پيامدهايدرد , شفقت بهخود , نشانههايخلقي , طرحواره هيجان , كيفيت زندگي
چكيده فارسي :
مقدمه: عوامل روانشناختي مختلفي از جمله علائم خلق و خو و اضطراب ميتوانند بر پيامدهاي درد و كيفيت زندگي تأثير بگذارند. لذا هدف پژوهش حاضر طراحي الگوي مفهومي نشانه هاي خلقي و اضطرابي با كيفيت زندگي و پيامدهاي درد در بيماران با كمردرد مزمن و نقش ميانجي طرحواره هاي هيجاني و شفقت به خود انجام شد. روشكار: روش پژوهش مطالعه حاضر توصيفي- همبستگي ميباشد. جامعه آماري عبارت از زنان و مردان30-50 ساله داراي كمردرد مزمن و مراجعه كننده به كلينيكهاي درد در بيمارستانهاي اختر، لبافينژاد و امام حسين(ع) شهر تهران در سال 98- 1399 بودند. تعداد 400 تن با در نظر گرفتن معيار هاي ورود و خروج با روش نمونهگيري هدفمند و در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوري دادهها پرسشنامه جمعيت شناختي، «پرسشنامه نشانه هاي خلقي و اضطرابي» (Mood and Anxiety Symptoms Questionnaire) ، «ارزيابي كيفيت زندگي سازمان جهاني بهداشت–فرم كوتاه» (World Health Organization Quality of Life Assessment (WHOQOL-BREF)) ، «پرسشنامه پيامد هاي درد» (Consequences of Pain Questionnaire) «پرسشنامه فرم كوتاه طرحوارههاي هيجاني» (Short Form of Emotional Schemas Questionnaire)، «مقياس شفقت به خود-فرم كوتاه» (Short Form Self-Compassion Scale) بود. روايي سازه ابزار ها به روش تحليل عامل تاييدي و پايايي به روش همساني دروني با محاسبه ضريب آلفا كرونباخ بررسي و تاييد شد. تحليل دادهها در نرمافزارهاي اس پي اس اس نسخه 21و ليزرل نسخه 8/8 انجام شد. يافتهها: الگوي برازش مطلوبي را نشان داد، نشانههاي خلقي و اضطرابي با افزايش طرحوارههاي هيجاني همبستگي مستقيم، مثبت و معنادار دارد (P 0/05). طرحوارههاي هيجاني با كاهش شفقت به خود همبستگي مستقيم، منفي و معنادار دارد (P 0/05). همچنين نشانههاي خلقي و اضطرابي از طريق افزايش طرحوارههاي هيجاني و كاهش شفقت به خود با افزايش پيامدهاي درد همبستگي غيرمستقيم، مثبت و معنادار و كاهش كيفيت زندگي همبستگي غيرمستقيم، منفي و معنادار دارد (P 0/05). نتيجهگيري: نتايج از ميانجيگري شفقت به خود بين نشانههاي هيجاني و طرحوارههاي هيجاني با پيامدهاي درد و كيفيت زندگي حمايت كرد. لذا پيشنهاد ميشود، از يافتههاي مطالعه حاضر در برنامه هاي درماني استفاده شود.
عنوان نشريه :
مديريت ارتقاي سلامت
عنوان نشريه :
مديريت ارتقاي سلامت