مقايسه سازگاري با طلاق، مقابله با تنش و تنهايي در زنان مطلقه مستقل و وابسته به خانواده

مقدمه: زنان مطلقه مستقل از خانواده هاي خود نسبت به زنان مطلقه وابسته به خانواده هاي خود ممكن است. راهبردهاي مقابله با تنش، سازگاري با طلاق و تنهايي را از خود نشان دهند. هدف پژوهش حاضر مقايسه ميزان سازگاري با طلاق، مقابله با تنش و تنهايي در زنان مطلقه مستقل و زنان مطلقه وابسته به خانواده است.  روش كار: روش پژوهش حاضر از نوع توصيفي- مقايسه اي است. جامعه آماري اين پژوهش شامل تمام زنان مطلقه تحت پوشش كميته امداد امام خميني شهر قم در سال 1399 بود كه از ميان آن ها 35 تن زن مستقل از خانواده و 35 تن از زنان وابسته به خانواده به روش نمونه گيري غير تصادفي و دردسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه جمعيت شناختي، «مقياس سازگاري طلاق  فيشر» (Fisher Divorce Adjustment Scale)، «سياهه مقابله با موقعيت هاي تنش زا» (Coping Inventory for Stressful Situations) و «مقياس تنهايي» (Loneliness Scale) بود. روايي محتواي ابزارها به روش كيفي و پايايي به روش همساني دروني با محاسبه ضريب آلفا كرونباخ اندازه گيري شد. داده ها در  نرم افزار اس پي اس اس نسخه 24 تحليل شد. يافته ها: نتايج آزمون تحليل واريانس چندمتغيري نشان داد كه بين سازگاري با طلاق (P=0.001, F=88.09), مقابله تكليف مدار(P=0.015, F=6.22), مقابله هيجان مدار (P=0.001, F=72.9), مقابله با حواس پرتي اجتنابي (P=0.001, F=11.7) و تنهايي (P=0.001, F=46.5)تفاوت معناداري بين زنان مطلقه مستقل و وابسته به خانواده وجود داشت.  نتيجه گيري: زنان مطلقه مستقل از خانواده نمره بالاتري را در مقابله تكليف مدار و نمره پايين تري را در مقابله هيجان مدار و مقابله با حواس پرتي اجتنابي نسبت به زنان مطلقه وابسته به خانواده از خود نشان دادند. زنان مطلقه مستقل از خانواده، نمره بالاتري را در نمره كل سازگاري با طلاق و  نمره پايين تري را در نمره كل تنهايي نسبت به زنان مطلقه وابسته به خانواده از خود نشان دادند. لذا به مسئولين كميته امداد امام خميني پيشنهاد مي شود دوره هاي آموزشي راهبردهاي مقابله اي جهت كاهش تنهايي و افزايش سازگاري با طلاق و استقلال زنان مطلقه وابسته به خانواده اجرا شود.