بومي سازي مدل سياست جنايي ايران با نگرشي بر مدلهاي دلماس مارتي

No English title

مدل سياست جنايي هر كشور بايد متأثر از فرهنگ بومي همان كشور باشد تا مردم پذيراي قواعد حاكميت بر خود باشند. مدل سياست جنايي در ايران، برگرفته از جمهوريت و اسلاميت و نظام سياسي فقاهتي و دينگرا مي‌باشد كه به لحاظ انديشه هاي اسلامي فاصله معناداري ميان مدل سياست جنايي ايران كه صبغه اسلامي دارد با مدلهاي مرسوم سياست جنايي (دلماس مارتي) دارد. چرا كه از پارادايم و گفتمان سياسي برگرفته از مذهب اماميه متأثر گشته و از منظر فقه، خاستگاه و علل پديده مجرمانه را كشف و راهكارهاي پيشگيري و كاهش بزهكاري را ايجاد نموده است. با اين حال از رهگذرمدل‌هاي مرسوم سياست جنايي به دليل صبغه اسلامي كه در مدل سياست جنايي حاكم در ايران وجود دارد، تاكنون اين موضوع طبق فرهنگ ايراني، بومي‌سازي نشده و مدلي نامشخص و التقاطي را دنبال مي‌كند. لذا پژوهش حاضر به شيوه تحليلي - توصيفي بارويكردي انتقادي به دنبال بومي سازي مدل سياست جنايي ايران است. يافته‌هاي پژوهش حاضر نشان داد مدل سياست جنايي كنوني ايران، مدل التقاطي مي‌باشد و الگوي مشخصي را دنبال نمي‌كند و به لحاظ عدم تناسب اين مدل نامتجانس بافرهنگ بومي ايران به‌هيچ‌وجه متناسب با نيازهاي مردم نيست و از همه مهم‌تر اينكه نمي‌توان آن را در قالب يكي از مدل هاي دلماس مارتي قرارداد، چراكه حاكميت از هر مدل به فراخور زمان و مكان و يا نوع تصميم‌گيري، آنچه مطلوب واقع‌شده برداشت نموده است و به جاي بومي سازي مدل سياست جنايي در ايران، وارداتي از بومي سازي را در دستور كار خود قرار داده است. در نتيجه الگوبرداري از مدل‌هاي مرسوم سياست جنايي پاسخگوي نيازهاي جامعه و فرهنگ ايراني نمي‌باشد و نتايج نامطلوبي چون نارضايتي مردم از عملكرد نظام را به همراه دارد كه تنها با بومي‌سازي سياست جنايي مي توان اين معضل را بر طرف نمود و اين امر مستلزم تحقيقات آمايشي بر روي فرهنگ مردم ايران در نقاط مختلف كشور مي باشد.

No English abstract