عنوان مقاله :
روش‌شناسي مباني انسان‌شناختي علامه طباطبائي و دلالت‌هاي اجتماعي آن
عنوان به زبان ديگر :
No English title
پديد آورندگان :
نورمحمدي، حسن دانشگاه باقرالعلوم
كليدواژه :
دلالت‌هاي اجتماعي , انسان‌شناسي , روش‌شناسي بنيادين , علامه طباطبائي
چكيده فارسي :
كنش‌هاي اجتماعي از جمله قانون‌گريزي يا قانون‌گرايي در هر جامعه، برخاسته از انواع گوناگون انسان‌ها در آن جامعه است. تدبير جامعه مسلماً نيازمند تحليل و شناسايي انواع انسان و دلالت‌هاي اجتماعي آن است. اين مقاله از ميان مباني معرفتي، مبناي انسان‌شناختي علامه طباطبائي را بررسي و در اين تحقيق با روشي «اسنادي» نظريه ايشان را تحليل نموده است. در اين زمينه، به صورت «تحليلي و توصيفي» آثار ايشان و نظر شارحان اين نظريه به‌صورت دقيق واكاوي شده است. در اين پژوهش با رويكردي روش‌شناسانه به شكلي بنيادين دلالت‌هاي اجتماعي انواع انسان وحشي (استخدام‌گر يك‌سويه) و اجتماعي (استخدام‌گر دوسويه) و متمدن (فطري) ارائه گرديده است. نتايج به‌دست‌‌آمده از اين تحقيق نشان مي‌دهد دلالت‌هاي اجتماعي انسان وحشي، زوال عدالت اجتماعي، زوال انتظام اجتماعي، ابزارگرايي، زوال عقلانيت، قانون‌گريزي و گسست اجتماعي؛ و دلالت‌هاي انسان اجتماعي بسط عقلانيت اجتماعي، قانون‌گرايي و همبستگي اجتماعي؛ و دلالت‌هاي انسان فطري عقل‌گرايي قدسي و وحدت‌گرايي توحيدي است.
چكيده لاتين :
No English abstract
عنوان نشريه :
عيار پژوهش در علوم انساني
