شناسايي و اولويت‌بندي عوامل مؤثر بر مديريت منابع انساني سبز در راستاي توسعه سرمايه اجتماعي

مديريت منابع انساني سبز، در واقع، اساسي‏ترين مؤلفه پايداري سازماني است كه موجب همگرايي و هم‏افزايي وجوه مختلف مديريت سبز مي‏شود و براي اتخاذ رويكرد سبز جنبه امكان‏پذيري را تسهيل و فراهم مي‏سازد تا صنعت سبز، اقتصاد سبز، و جامعه سبز را به سهم خود فراهم آورد. سرمايه اجتماعي به منزله يكي از مصاديق ارزنده در زمينه مديريت منابع انساني در هر سازماني متناسب با نقش‏ها و مسئوليت‏ها داراي اهميت ويژه‏ است. در اين بين هلدينگ‏هاي اقتصادي نقش مهمي در توسعه عمران و آباداني و سازندگي كشور دارد و داراي مديران و كاركنان متخصص در لايه‏هاي خُرد و كلان سازماني است. پژوهش حاضر با هدف شناسايي و اولويت‏بندي عوامل مؤثر بر مديريت منابع انساني سبز با هدف توسعه سرمايه اجتماعي با استفاده از روش فراتركيب و گروه‏هاي كانوني انجام شد. جامعه آماري اول پژوهش همه اسناد مكتوب مربوط به مديريت منابع انساني سبز و سرمايه اجتماعي بود، شامل 45 مقاله و اثر، كه بر مبناي معيارهاي معتبر از بين 170 مقاله و اثر انتخاب و تحليل شد. جامعه آماري دوم شامل خبرگان حوزه منابع انساني و سرمايه اجتماعي بودند كه در نهايت 15 نفر تعيين شدند و به دليل شرايط و محدوديت‏هاي پاندمي كرونا به صورت از راه دور به ارائه نظرات و پيشنهادهاي خود پرداختند. با كاربرد مراحل هفتگانه فراتركيب، الگوي مفهومي در شش لايه مفهومي و مقوله‏اي و كدها به دست آمد. در هر يك از لايه‏ها مفاهيم و موضوعاتي گنجانده شد و در نهايت 28 مقوله شناسايي شد. جهت اعتباريابي كيفي، الگوي به‌دست‌آمده بر اساس نظرات خبرگان در قالب گروه‏هاي كانوني اخذ شد و الگوي مفهومي مورد تأييد خبرگان پژوهش قرار گرفت كه اين الگو مبنايي براي پژوهش هاي آتي در جهت نحوه ي اجراي سياست‏هاي توسعه سرمايه اجتماعي در هلدينگ‏هاي اقتصادي قرار مي گيرد.