كرونيسم سازماني و اهمال ‏كاري: تحليل اثر بازدارندگي سرمايه اجتماعي در سازمان‌هاي دولتي

هدف اين پژوهش بررسي تأثير كرونيسم سازماني بر اهمال‌كاري كاركنان با نقش ميانجي سرمايه اجتماعي در سازمان‌هاي دولتي استان لرستان بود. پژوهش حاضر از نظر هدف كاربردي است كه در زمره پژوهش‌هاي توصيفي از نوع همبستگي قرار مي‌گيرد. جامعه آماري پژوهش تعداد 1331 نفر از كاركنان ادارات كل ستادي استان لرستان مستقر در شهر خرم‌آباد بودند كه نمونه‌اي به تعداد 297 نفر به روش تصادفي طبقه‌اي از ميان آن‌ها انتخاب شد. براي سنجش متغيرهاي پژوهش از پرسشنامه‌هاي اهمال‌كاري كاركنان صفاري‌نيا و اميرخاني رازليقي (1391)، سرمايه اجتماعي ناهاپيت و گوشال (1998)، و كرونيسم سازماني آراسلي و تامر (2008) استفاده شد. پايايي پرسشنامه‌ها با روش آلفاي كرونباخ به تأييد رسيد. در اين پژوهش از روش‌هاي آماري توصيفي و استنباطي و براي تحليل داده‌هاي پژوهش از مدل‌سازي معادلات ساختاري و نرم‌افزار pls استفاده شد. نتايج پژوهش نشان داد كرونيسم سازماني از طريق سرمايه اجتماعي داراي اثر مثبت و معنادار بر اهمال‌كاري كاركنان در سازمان‌هاي دولتي استان لرستان بوده است.