شناسايي عوامل مؤثر بر ماندگاري منابع انساني دانشي (مورد مطالعه: مؤسسه آموزش عالي غير انتفاعي امام جواد (ع))

دانشگاه ها و موسسات آموزش عالي داراي كاركنان دانشي هستند كه حامل دانش بوده و اين دانش به عنوان يك منبع قدرتمند اين امكان را به آنان مي‌دهد كه جابه‌جا شوند بنابراين شناسايي عواملي كه موجب ماندگاري منابع انساني دانش محور در دانشگاه ها شود، به عنوان هدف تحقيق حاضر تعريف شد. تحقيق حاضر بر مبناي هدف، جزء تحقيقات كاربردي، برمبناي ماهيت جزء تحقيقات توصيفي و برمبناي نوع استدلال، جزء تحقيقات كيفي است. جامعه آماري مديران و اعضاي هيئت‌علمي دانشگاه امام جواد با مشخصه آشنايي و تسلط بر مباحث ماندگاري منابع انساني به تعداد 21 نفر، به‌عنوان خبرگان بخش كيفي تحقيق تعريف شد جهت تجزيه و تحليل داده‌هاي بخش كيفي از روش متاسنتز و تحليل محتوا و جهت اولويت‌بندي عوامل از روش فراواني كدهاي استخراج شده استفاده گرديد. با استفاده از روش تحليل محتواي متني ، 55 شاخص موثر بر ماندگاري منابع انساني دانشي استخراج گرديد. سپس طي مصاحبه با خبرگان ، 37 مولفه شناسايي شد كه در مرحلة كدگذاري محوري و با استفاده از نرم‌افزار MAXQDAبراي هر دسته از كدهاي مفهومي يك مؤلفه در نظر گرفته و در نهايت 11 مؤلفه شناسايي شد. در مرحلة كدگذاري انتخابي، و براساس مؤلفه‌ها، تعداد 30 مقوله فرعي و11 مقوله اصلي استخراج شد. نتايج پژوهش نشان مي‌دهد كه باتوجه به جوان و تحصيل كرده بودن كاركنان دانشي، مهمترين شاخص‌هايي كه موجب ماندگاري منابع انساني دانشي در دانشگاه امام جواد (ع) مي‌شوند عبارتند از: محيط كار صميمانه، انعطاف‌پذير بودن كار و محيط فعال و پويا به بياني كيفيت زندگي كاري در تصميم‌گيري.