بررسي تأثير سرمايه هاي كارآفريني بر عملكرد كارآفريني زنان دانش آموختۀ آموزش عالي، ساكن تهران

كارآفريني زنان به عنوان پديده‌اي مرتبط با اركان توسعۀ پايدار، براي رشد اقتصادي، اجتماعي وفرهنگي يك جمعيت، حائز اهميت است. به دليل شرايط جمعيتي زنان دانش‌آموختۀ غيرشاغل و نيازهاي تحقيقاتي مرتبط با آن، شناخت دقيق‌تر اين موضوع ضرورت دارد. لذا پيش از اين، پژوهشي كيفي با 52 مشاركت كننده، روش نظريه داده بنياد و ابزار «مصاحبۀ عميق نيمه‌ساختاريافته انجام شد. سپس پژوهش پيمايشي حاضر به منظور سنجش يافته‌هاي آن انجام گرفت. يافته‌ها حاكي از تأثير مستقيم و غير مستقيم سرمايه هاي كارآفريني بر عملكرد كارآفريني است. جامعه آماري شامل زنان كارآفرين ودانش‌آموختۀ ساكن تهران است. ابزار پژوهش پرسشنامۀ محقق‌ساخته وروش نمونه‌گيري «اتفاقي- برخط» است. پرسشنامه ها توسط 150 پاسخگو تكميل و داده‌هاي آن با استفاده از نرم افزار SPSS آزمون شد. ساختار مدل نيز به وسيلۀ نرم افزار ليزرل بررسي گرديد. نتايج حاكي از اين است كه سرمايه‌هاي كارآفريني داراي رابطۀ مثبت و معنادار با عملكرد كارآفريني هستند. و درميان سرمايه‌هاي كارآفريني، «سرمايۀ تعهدي» از بيشترين تأثير مستقيم بر عملكرد كارآفريني و مركزيت در مدل ساختاري برخوردار است. پس از آن به ترتيب سرمايه‌هاي اقدامي و اعتباري- اقتصادي قراردارند. به لحاظ تأثيركل، سرمايه‌هاي اقدامي داراي اولين رتبه، سپس به ترتيب سرمايه‌هاي تعهدي، اعتباري- اقتصادي و عملياتي قرار گرفته‌اند. تحليل مسير نشان مي‌دهد كه سرمايه تعهدي تنها به طور مستقيم، سرمايه اقدامي و سرمايه اعتباري- اقتصادي به طور مستقيم و غير مستقيم و سرمايه عملياتي تنها به صورت غيرمستقيم بر عملكرد كارآفريني مؤثرند. در مجموع نتايج تاييد كننده فرضيات است و قابليت انتقال و تعميم به ساير جوامع آماري را دارد.