بررسي اثر سرمايه انساني بر بهره وري در دو استان زنجان و قزوين

No English title

امروزه اهميت سرمايه هاي انساني در ارتقاء و رشد بهره وري به عنوان يكي از مهمترين گزينه ها مطرح مي شود انسانها منابع جديد مولد ثروت هستند مشروط بر اينكه جزء سرمايه انساني محسوب شوند صنايع كارخانه اي عامل جذب و اشتغال بخش عظيمي از جمعيت كشورها و آموزش نيروي كار از اينرو هدف اين پژوهش بررسي تاثير سرمايه انساني بر بهره وري كل عوامل توليد، بهره وري نيروي كار و بهره وري سرمايه مي باشد. اين پژوهش از لحاظ هدف كاربردي و دوره زماني آن شامل سالهاي 1395-1385 است جامعه آماري نيز شامل صنايع كارخانه اي 10 نفر كاركن به بالا در دو استان زنجان و قزوين است. داده هاي مربوط بر اساس آخرين اطلاعات منتشر شده كدهاي isic چهار رقمي صنايع كارخانه اي 10 نفر كاركن به بالا در دو استان از مركز آمار ايران جمع آوري شده است. آزمون فرضيه هاي پژوهش از طريق داده هاي پنل و با استفاده از تابع توليد كاب داگلاس و به روش حداقل مربعات معمولي توسط نرم افزار اقتصاد سنجي ايويوز برآورد شده است. نتايج اين مطالعه نشان مي دهد كه سرمايه انساني بر بهره وري كل عوامل توليد و همچنين بر بهره وري سرمايه در دو استان داراي اثر معناداري مي باشد ولي سرمايه انساني بر بهره وري نيروي كار در هر دو استان داراي اثر معناداري نمي باشد.

No English abstract