نقش مادي‌ها در شكل‌گيري حس تعلق به مكان ساكنان همجوار آن

بعد مكاني نياز به تعلق، آشكاركننده پيوند انسان و مكان است. اگر چه حاشيه مادي‌ها باعث حضور و ثبات عناصر طبيعي در شهر اصفهان هستند؛ توسعه جوامع انساني، تغيير شيوه زندگي و استقرار گروه‌هاي جمعيتي جديد در منازل آپارتماني سبب قطع ارتباط طبيعت مادي‌ها و ساكنان شده و اين عدم ارتباط بر ضعف حس‌‌تعلق افراد افزوده است. از آن‌جا كه تعامل ميان انسان و محيط بر ارتباط كاربران با محيط‌هاي ساخته شده و حس‌تعلق آنان موثر است، اين مقاله در پي يافتن پاسخ  اين سوال است: مؤلفه‌هاي عوامل كالبدي- محيطي نتيجه بخش بر افزايش حس تعلق به مكان ساكنان محلات مسكوني مجاور مادي‌ها كدامند؟ شناسايي و طبقه‌ بندي مؤلفه‌هاي كالبدي- محيطي مؤثر بر حس تعلق ساكنان و همچنين نحوه و ميزان تأثير گذاري عوامل عملكردي و ادراكي حاصل از عوامل كالبدي- محيطي مادي‌ها در ايجاد حس تعلق ساكنان، هدف اصلي اين پژوهش است.در جهت پاسخ به سؤالات از روش همبستگي استفاده شد. جمع‌آوري داده‌ها به منظور مرور نتايج تحقيقات صورت گرفته به روش اسنادي از جمله نوشته‌ها و ادبيات، داده‌هاي آماري، اسناد تاريخي و اسناد ديداري صورت‌گرفت. مطالعه ميداني بصورت گردآوري داده از ساكنان محلات مجاور مادي‌ها با ابزار پرسشنامه و به روش پيمايشي صورت‌پذيرفت. داده‌هاي حاصل از پرسشنامه توسط نرم‌افزار Spss نسخه(26) و Amos  نسخه (24) مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج نشان داد، بين طبيعت زيباي ماد‌ي‌ها با چهار مؤلفه عناصر طبيعي، خوانايي، خاطره انگيزي، منحصر به فرد بودن و عوامل عملكردي با مؤلفه‌هاي خودبسندگي و لذت از مكان و عوامل ادراكي با مؤلفه‌هاي رضايتمندي، اشتياق، افتخار، مردم دوستي و سازگاربودن رابطه مستقيم وجود دارد كه بر ارتباط كاربران با محيط تأثير گذاشته و حس تعلق به مكان ساكنان همجوار مادي‌ها را افزايش مي‌دهد.