خويشاوندي شعر و فلسفه در قرن بيستم

فلسفه و شعر اگرچه همواره از قلمروهاي پرطرفدار معرفت بشري بوده‌اند، اما ميان آن دو ستيز و ناسازگاري ديرينه‌اي در جريان بوده است. اين جستار در پي آن است تا نشان دهد كه نسبت فلسفه و شعر از قرن بيستم به اين سو از دشمني به جانب خويشاوندي گراييده است؛ هر چه به روزگار كنوني نزديك‌تر مي‌شويم فيلسوفان ـ به‌ويژه در فلسفۀ قاره‌اي ـ از نگاه ستيزه‌جويانۀ  افلاطون‌گرا به شعر فاصله مي‌گيرند و به خويشاوندي شعر و فلسفه بيشتر توجه دارند. بر پايۀ اين خويشاوندي، مقاله چهار شباهت ميان دو قلمرو شعر و فلسفه را مطرح مي‌كند و نشان مي‌دهد كه دگرگوني نگاه به منسابات شعر و فلسفه، نتيجۀ تغيير نگرش معرفت‌شناختي به شعر بوده است.