بهبود سيركولاسيون بناهاي فرهنگي با فرم يابي مدل استريوتوميك و معيارهاي پيش بيني كننده‌ي نحوفضا(نمونه موردي: پرديس سينما ملت)

طراحي پلان هاي طبقات و سيستم هاي گردشي براي جهت يابي كارآمد، به عنوان يكي از مسائل مهم طراحي مورد توجه معماران است. در اين مطالعه، از روش الگوي حركت دايره اي مبني بر سهولت مسيريابي با روش تكنيك نحو فضا، جهت تعيين الزامات طراحي و فرميابي مدل استريوتوميك استفاده شده است. اين پژوهش از منظر هدف، كاربردي و ماهيت با روش تحليلي و ميداني به شيوه آميخته طبقه بندي شده است. درگردآوري داده هاي پژوهشي از مطالعات كتابخانه اي و نرم افزارهاي شبيه سازي به كار گرفته شده است. براي تحليل آزمونهاي نقشه محوري، گراف نماياني نحو فضا، شاخص هاي اتصال، و هم پيوندي و براي فرم يابي مدل، از نرم افزار راينو استفاده شده است. نتايج حاصل از پژوهش نشان دادند كه طرح حركت شعاعي با ويژگي شاخص فضاي مياني مركزي با بيشترين مقدار در هر دو آزمون باعث سهولت مسيريابي براساس تحليل هاي نحو فضا است. بنابراين فضاي مياني مركزي به عنوان پارامتر اصلي طراحي در ارائه مدل استريوتوميك مورد توجه قرار گرفته است.