مقايسه ميزان قند خون، كورتيزول و انسولين افراد ورزشكار و غير ورزشكار پس از يك شب محروميت از خواب

مقدمه: بي خوابي و اختلالات خواب با كاهش سلامت جسماني و رواني و كيفيت زندگي در ارتباط است. هدف از مطالعه حاضر بررسي تأثير محروميت از خواب بر ميزان قند خون، كورتيزول و انسولين افراد ورزشكار در مقايسه با افراد غيرورزشكار بود. روش‌كار: در اين مطالعه نيمه تجريي 14 مرد سالم در دو گروه ورزشكار (7 نفر) و غير ورزشكار (7 نفر) شركت داشتند. براي آزمودني هاي هر دو گروه يك شب بي خوابي (8ساعت) اعمال شد. با توجه به اهداف پژوهش از همه آزمودني‌ها طي دو مرحله نمونه‌گيري خوني گرفته شد. داده ها با استفاده از آزمون t وابسته در مقايسه درون گروهي و t مستقل براي مقايسه بين گروهي در سطح معناداري 5 درصد بررسي شدند. در انجام پژوهش، اصول بيانيه هلسينكي، راهنماي عموم اخلاق در پژوهش هاي داراي آزمودني انساني و مقررات حاكم بر آن رعايت شده و كد اخلاق به شناسه (LU.ECRA . 2022. 21) توسط كميته اخلاق دانشگاه لرستان صادر شد.يافته‌ها: اعمال بي خوابي منجر به تفاوت معني داري بين قندخون و ميزان انسولين افراد ورزشكار و غير ورزشكار در مواجه با يك نشد(p≤0.05). همچنين بي خوابي موجب تفاوت معني داري در ميزان كورتيزول بين دو گروه ورزشكار و غيرورزشكار نشد(p≤0.05). نتيجه‌گيري: به نظر مي رسد تغييرات ميزان  قندخون، كورتيزول و انسولين با طول مدت بي خوابي رابطه دارد و در بي خوابي هاي كوتاه مدت و مقطعي تحت تأثير قرار نمي گيرند.