شناسايي شاخص‌هاي سنجش شايستگي‌هاي كاركنان اداري مراكز درماني

مقدمه: رويكرد شايستگي يكي از رويكردهاي عمل‌گرا در حوزه‌هاي مختلف آموزش و مشاغل است كه با تعيين دقيق شايستگي‌هاي موردنياز افراد در جهت نيل به اهداف متعدد آموزشي و حرفه‌اي مورد استفاده قرار مي‌گيرد و شناسايي شاخص‌هاي رفتاري تعيين كننده شايستگي‌هاي كاركنان در حرفه‌هاي مختلف يكي از فرايندهاي ضروري در اين امر به شمار مي‌رود كه پژوهش حاضر با هدف شناسايي شايستگي‌هاي كاركنان اداري مراكز درماني انجام شد.روش بررسي: پژوهش حاضر از نظر هدف كاربردي، از نظر رويكرد كيفي و به روش تحليل مضمون انجام شد. مشاركت‌كنندگان از كاركنان بخش اداري مراكز درماني بودند كه با استفاده از روش نمونه‌گيري هدفمند با 16 نفر به اشباع نظري رسيد. ابزار پژوهش، مصاحبه نيمه ساختاريافته و داده‌هاي گردآوري شده با كدگذاري و شناسايي شبكه مضامين، تحليل شد. روايي نتايج پژوهش با ملاك‌هاي توصيه‌شده توسط Lincoln and Guba تأييد شد.يافته‌ها: در پژوهش حاضر يافته‌ها در دو بعد شايستگي‌هاي عمومي (با 4 مؤلفه و 28 شاخص) و شايستگي‌هاي حرفه اي(با 3 مؤلفه و 21 شاخص) شناسايي و طبقه‌بندي شد. شايستگي‌هاي عمومي شامل (مهارت‌هاي اداري؛ مهارت‌هاي علمي دانشي؛ شايستگي‌هاي ميان فردي؛ شايستگي‌هاي شــخصيتي و فردي) و شايستگي‌هاي حرفه‌اي هم شامل (تخصص‌هاي اوليه درماني؛ شايستگي‌هاي شغلي؛ شناخت استانداردها و دستورالعمل‌ها) بود.نتيجه‌گيري: مديران و روساي بخش‌هاي مختلف مراكز درماني مي‌توانند به‌منظور افزايش بهره‌وري كاركنان بخش اداري، از يافته‌هاي اين پژوهش در حوزه جذب، نگهداشت و سنجش شايستگي‌هاي كاركنان استفاده كنند.