عنوان مقاله :
نشانگرهاي متيلاسيون DNA مبتني بر خون در تشخيص بيماري سرطان پستان
پديد آورندگان :
شاهمرادي ، محمد كاظم داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ ﻟﺮﺳﺘﺎن - گروه جراحي , مولودي تپه ، مونس دانشگاه آزاد اسلامي واحد اروميه - دانشكده دامپزشكي - گروه علوم پايه , آب خوئي ، ليلا داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ ﻟﺮﺳﺘﺎن - داﻧﺸﮑﺪه ﭘﺰﺷﮑﯽ - ﮔﺮوه ﺑﯿﻮﺗﮑﻨﻮﻟﻮژي , جلالوند ، معصومه داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ ﻟﺮﺳﺘﺎن - داﻧﺸﮑﺪه ﭘﺰﺷﮑﯽ - ﮔﺮوه ﺑﯿﻮﺗﮑﻨﻮﻟﻮژي ﭘﺰﺷﮑﯽ
كليدواژه :
سرطان پستان , DNA عاري از سلول , DNA توموري در گردش , سلول تكهستهاي خون محيطي , DNA متيلاسيون
چكيده فارسي :
مقدمه: ميزان ابتلا به سرطان پستان در بسياري از كشورها رو به افزايش است. بنابراين تشخيص زودهنگام سرطان پستان در مراحل اوليه از جهت بهبود شانس درمان و جلوگيري از مرگومير زنان بسيار حائز اهميت است. امروزه با وجود پيشرفت در تشخيص و درمان سرطان، بهكارگيري فناوريهاي غير مولكولي مانند گاستروسكوپي، توموگرافي كامپيوتري و نشانگرهاي زيستي پروتئين هنوز محور غربالگري سرطان باليني است. همانطور كه مطالعات نشان ميدهد همگي اين روشهاي ذكرشده اختصاصيت و حساسيت پاييني نشان ميدهند. درنتيجه در غربالگري سرطان، اكثر بيماران مبتلا به سرطان دير تشخيص داده ميشوند و به دنبال آن دوره درمان ايدهآل را از دست ميدهند. در اين مطالعه، استفاده از نشانگرهاي زيستي شامل DNA عاري از سلول در گردش، DNA توموري در گردش و اگزوزومها در پلاسماي خون محيطي بهعنوان يك روش غيرتهاجمي در تشخيص زودهنگام سرطان مورد بررسي قرار گرفته است. با توجه به تلاشهاي زيادي كه در سالهاي اخير براي بررسي ارتباط بين نشانگرهاي متيلاسيون و سرطان پستان انجام شده است، به نظر ميرسد بررسي الگوي متيلاسيون DNAمبتني بر خون در سرطان پستان ميتواند كانديد مناسبي جهت مطالعات بيشتر در جهت تائيد نقش آنها براي تشخيص زودهنگام، پيشبيني پيشآگهي و نظارت پويا سرطان پستان بهعنوان يك روش غيرتهاجمي باشد. بااينكه متيلاسيون DNA مبتني بر خون، براي كاربرد پزشكي هنوز در مراحل اوليه است و مشكلاتي براي استفاده از اين نشانگرهاي زيستي در كاربردهاي پزشكي ازجمله فقدان استانداردهاي يكپارچه روشهاي تشخيص بين مطالعات و قابليت تكرارپذيري ضعيفي براي نشانگرهاي انتخابشده در مطالعات وجود دارد، همچنين در برخي موارد به دليل كم بودن غلظت DNA مبتني بر خون نتايج تشخيص ممكن است منفي كاذب گزارش شود. اما در آينده با افزايش حساسيت و اختصاصيت كيتهاي تشخيص ميتوان شاهد كاربردهاي گستردهي آن بود.