بنياد ايده امت واحده اسلامي بر «دوستي» در رهيافت سياسي امام خميني(ره)

هدف: اين مقاله به منظور پاسخگويي به اين سؤال اساسي كه كاركرد ساز و كار برادري و دوستي در ايجاد همگرايي بين مسلمين جهان در آراء مرحوم امام چيست؟ بر آن است تا صحت فرضيه تأكيدات مرحوم امام بر پايه اصل قرآني مودت و دوستي مسلمين، ضرورت اتخاذ مشي واحد مسلمانان در قبال مصالح امت اسلامي و از جمله مقابله با دشمن مشترك كه به حاشيه رفتن اختلافات را سبب مي‌گرديد، زمينه تفاهم و همدلي ملل مسلمان به منظور نيل به حيات طيبه را فراهم آورد را مورد سنجش قرار دهد. روش‌شناسي پژوهش: اين نوشتار با استفاده از روش توصيفي-تحليلي و گردآوري اطلاعات به شيوه كتابخانه‌اي اين موضوع را كاويده كه همان‌گونه كه در مقياس ملي با تقويت دوستي و محبت بين آحاد مردم، زمينه ارتقاء قدرت ملي از رهگذر اتحاد و همدلي بيشتر فراهم مي‌آيد، در عرصه جهان اسلام نيز نقش آفريني مفهوم مودت و دوستي در شكل‌گيري يد واحده به منظور تحكيم اقتدار اسلامي، انكارناپذير است. يافته‌ها: اين پژوهش نشان مي‌دهد ايده متعالي رهبر راحل انقلاب در تقويت هر چه بيشتر مودت و دوستيِ معطوف به همگرايي ملل مسلمانان -صرف نظر از تفاوت هاي اعتقادي- اهميت تشكيل امت واحده به منظور تحقق حيات طيبه اسلامي با بي‌اعتنايي به نقشه‌هاي شوم دشمنان خواهان ذلت دنياي اسلام در دامن زدن به اختلافات فرقه‌اي را، به همه مسلمانان جهان‌ ثابت نمود. نتيجه‌گيري: بررسي ديدگاه‌هاي مرحوم امام(ره) در خصوص اتحاد مسلمين گواه آن است كه آن بزرگوار با تمركز بر عوامل و عناصر معنوي و غيرمادي، هدف ايده بلند امت واحده اسلامي در طرح همگرايي مسلمين را با آگاهي ژرف نسبت به ايجاد ضرورت رابطه دوستي و مبتني بر محبت بين مسلمين از رهگذر تحقق تفاهمي و نه صرفاً اخلاقي بلكه در چارچوبي هنجاري و شكل‌گيري نوعي رابطه بين الاذهاني بين آحاد مسلمين در نيل به حيات طيبه مطمح نظر قرار داده بود.