بررسي چالش‌هاي ايجاد و گسترش داستانسرايي فرارسانه‌اي در توليدات رسانه‌اي ايران

ديدگاه‌هاي تجاري و مديريتي در مورد فرارسانه اي، اين رويكرد را پاسخي براي تغيير شرايط بازار مي‌بينند كه به دفاع از مدل‌هاي تجاري قديمي و روش‌هاي ارزش‌آفريني پايان داده و آغازكنندۀ شيوه‌هاي جديدي است كه در آن رضايت مخاطب در اولويت قرار دارد. از طرفي داستانسرايي فرارسانه‌اي را مي‌توان يك الگوي تجاري براي توليدكنندگان رسانه تلقي نمود كه وضعيت موجود در بازارهاي همگرا را موردمطالعه و هدف خود قرار داده اند. در دهه اخير با ورود رسانه‌هاي نوينِ ديجيتال به ايران و شكل‌گيري مباحث همگرايي رسانه اي، لزوم و نياز به پژوهش درزمينۀ فرارسانه اي بيش از قبل احساس مي شود. در اين پژوهش، با سنتز نظري همگرايي و داستانسرايي فرارسانه‌اي به دنبال واكاوي اين فرم در توليدات رسانه‌اي ايران و چالش‌هاي به‌كارگيري آن هستيم. اين تحليل به توليدكنندگان و صاحبنظران حوزۀ رسانه‌ها كمك مي‌كند تا بتوانند توليداتي همسو باسليقه و نياز مخاطب داشته باشند. روش تحقيق كيفي و گردآوري داده‌هاي تحقيق از روش مصاحبۀ عميق نيمه‌ساختاريافته با صاحبنظران حوزۀ رسانه‌هاي نوين انجام‌گرفته و با روش تحليل مضموني يافته‌هاي تحقيق در هشت مضمون اصلي و هفت مضمون فرعي دسته‌بندي شد. بر اساس نتايج تحقيق، چالش‌هاي ايجاد و گسترش داستانسرايي فرارسانه‌اي در توليدات رسانه‌اي ايران عبارت‌اند از انحصارگرايي، عدم توليد محتوا باتوجه‌به ذائقۀ مخاطب، ميزان تحقق همگرايي رسانه‌اي و داستانسرايي فرارسانه‌اي در ايران، نامناسب و ناكارآمد بودن زيرساخت‌ها و محدوديت‌هاي قانوني، تكثر نهادهاي تنظيم‌گر، فقدان فرهنگ مشاركتي، نبود قوانين مالكيت فكري و معنوي و حق نشر، توجه‌نكردن به بخش خصوصي است.