عنوان مقاله :
اثر سينرژيسم نانوذرات كوركومين برفعاليت آنتيبيوتيكي آميكاسين، ريفامپين و مروپنم عليه سودوموناس آيروژينوزا مقاوم به چند دارو
پديد آورندگان :
حسين دوست ، رضا دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم دارويي - دانشكده داروسازي - گروه ميكروبيولوژي , معتكف كاظمي ، نگار دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم پزشكي تهران - دانشكده علوم و فناوريهاي نوين - گروه نانوفناوري پزشكي , خضرايي ، بهاره دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم دارويي - گروه داروسازي , تاجيك ، عليرضا دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي , بشيري نژاد ، منوچهر دانشگاه علوم پزشكي تهران - بخش مديريت و اقتصاد دارويي , احمدي ، سمانه دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - بيمارستان لقمان حكيم - واحد علم سنجي , شعباني برزگر ، مينوش دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - دانشكده پزشكي, بيمارستان لقمانحكيم - گروه بيماريهاي عفوني
كليدواژه :
كوركومين , آميكاسين , ريفامپين , مروپنم , سودوموناس آيروژينوزا
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: سودوموناس آئروژينوزا مقاوم به چند دارو، به آنتيبيوتيكهاي مختلفي مقاومت دارد و يكي از مشكلزا ترين عفونتهاي بيمارستاني است كه با عوارض و مرگ و مير همراه است. كوركومين يا دي فرولوئيل متان يك آنتياكسيدان قوي است كه در زردچوبه وجود دارد و خواص آنتيبيوتيكي آن توجه پژوهشگران را به خود جلب كرده است. اين ماده ميتواند در مولكولهاي ديگر نفوذ كند؛ از اين رو مورد توجه پژوهشگران در زمينههاي درماني و پزشكي قرار گرفته است. اين پژوهش قصد دارد تا اثر سينژيك كوركومين را با سه آنتيبيوتيك ريفامپين، مروپنم و كوركومين عليه باكتري سودوموناس آيروژينوزا بررسي كند. روش كار: در اين مطالعه تجربي، كوركومين در غلظتهاي 20، 40، 80 و 100 ميكروگرم بر ميليليتر عصارهگيري شد. از آنتيبيوتيكهاي ريفامپين، مروپنم و آميكاسين نيز در همين غلظتها عصارهگيري به عمل آمد و اثر آنها بر ميانگين و انحراف معيار هاله رشد باكتري سودوموناس آيروژينوزا بررسي شد. درنهايت تركيبي از آنتيبيوتيكها و كوركومين در نسبتهاي 75:25، 50:50 و 25:75 ساخته شد و اثر آن بر ميانگين و انحراف معيار قطر هاله عدم رشد باكتري سودوموناس آيروژينوزا بررسي شد. در اين مطالعه براي تعيين پارامتريك يا ناپارامتريك بودن دادهها از آزمون كولموگروف- اسميرنوف استفاد شد و در ادامه با توجه به نتيجه حاصل شده از آزمون كولموگروف- اسميرنوف، از آزمون مقايسه ميانگين استفاده شد. يافتهها: با افزايش نسبت كوركومين و آنتيبيوتيكها، ميانگين و انحراف معيار قطر هاله عدم رشد عليه ميكروب سودوموناس آيروژينوزا نسبت به آنتيبيوتيك به تنهايي افزايش داشته (ريفامپين- كوركومين 0/033P-value =، مروپنم- كوركومين 0/006P-value =، آميكاسين- كوركومين 0/003P-value =) و با افزايش ميزان آنتيبيوتيك و رسيدن اين نسبت به مقدار 25:75 (به ترتيب كوركومين: آنتيبيوتيك) ميانگين و انحراف معيار قطر هاله عدم رشد عليه ميكروب سودوموناس آيروژينوزا با شدت بيشتري افزايش پيدا كرد. هاله رشد آنتيبيوتيكهاي ريفامپين، مروپنم، آميكاسين به تنهايي به ترتيب برابر 0/0 ± 8/88، 0/1 ± 31/11، 0/0 ± 32/29بود و در تركيب با كوركومين به ترتيب برابر 2/8 ± 24/5، 0/7 ± 47/6، 4/1 ± 49/8بود. (تمام P-value ها كمتر از 0/05).نتيجهگيري: كوركومين داراي اثر سينژيك بر فعاليت آنتيبيوتيكهاي ريفامپين، مروپنم و آميكاسين است و با افزايش نسبت كوركومين، ميزان اثرگذاري آن بيشتر ميشود.
عنوان نشريه :
پژوهش در پزشكي
عنوان نشريه :
پژوهش در پزشكي