نگاهي نو به افزايش كيفيت پروژه‌هاي دولتي در ايران با استفاده از فناوري‌هاي نوين

اهداف: صنعت ساختمان يكي از بزرگترين صنايع جهان و از مهمترين اركان اقتصادي يك كشور به شمار مي‌ رود. در طول تاريخ مشكلات موجود در اين حوزه، جوامع بشري را به يافتن راه حل‌ هايي نوين سوق داده است. از جمله مشكلات امروزين اين حوزه مي‌توان به هدر رفت مصالح و انرژي، هزينه‌هاي بسيار بالا و عدم تكميل به موقع پروژه‌ ها اشاره كرد كه اين مشكل به ‌ويژه در پروژه ‌هاي بزرگ دولتي به نحو بارزي مشهود است. روش ‌ها: از نظر روش شناختي، اين پژوهش ماهيتي كيفي دارد كه در آن با استفاده از روش كيفي استفاده مي شود. نتايج اصلي پژوهش با بهره‌ بردن از ابزار مطالعات كتابخانه‌ اي و مصاحبه با خبرگان، به ثمر رسيده است. يافته ‌ها: يافته هاي پژوهش نشان مي ‌دهد كه استفاده از فناوري ‌ها و روش‌ هاي نوين ساخت ‌و ساز مي ‌تواند گامي موثر در ارتقاي كيفيت محصول معماري بردارد. پژوهش حاضر با شناخت و استخراج كيفيت‌ هاي كميت ‌پذير در توليد محصول معماري، روشي براي ارتقاء صنعت ساختمان ارائه مي دهد. بدين منظور تلفيق فناوري هاي نرم افزاري‌ و سخت افزاري، براي صنعتي سازي و ساخت صنعتي، مورد تاكيد قرار دارد. نتيجه ‌گيري: نتايج حاصل از پژوهش نشان مي ‌دهد، ‌ادغام فناوري مدل ‌سازي اطلاعات و پيش ‌ساخته ‌سازي، گامي موثر براي بهينه ‌سازي پروژه ‌هاي دولتي است. با كاهش زمان و كاهش هزينه ‌هاي ساخت ‌و ساز، موجبات افزايش رضايت كاربران و افزايش ايمني فراهم آمده، و در نهايت، به بهبود كيفيت محصول معماري كمك شاياني مي ‌شود.