فراتحليل كاربردهاي هوش مصنوعي در معماري داخلي: فصل تازه اي براي ساختمان سالم

اهداف: هر زمان از معماري داخلي صحبت ميشود، موضوعي تزييني به ذهن افراد مبتدي ميرسد؛ و هر زمان از ساختمان سالم سخن به ميان مي آيد، گمان ميكنند كه تنها به عناصر و جزييات معماري مربوط است. هدف اصلي اين پژوهش، نشان دادن نقش هوش مصنوعي در ايجاد تعامل ميان «معماري داخلي» و ساختمان سالم است. روش ها: روش شناسي پژوهش با اتكا به فراتحليل و مبتني بر نظريه معماري سرآمد، به بررسي پهنه بزرگي از ادبيات موضوع مي پردازد. فراتحليل يا متاآناليز با تاكيد بر تركيب آماري از نتايج مطالعات متعدد، بخش وسيعي از ادبيات تحليلي در حوزه نقش هوش مصنوعي در معماري داخلي را پوشش ميدهد. بر اساس رويكرد منتخب پژوهش از روشهاي تركيبي محاسبات ماشيني مانند فراشبيه سازي تركيبي، خوشه بندي، تفسير آينده نگارانه متغيرها و استخراج اندازه اثر، واريانس و رگرسيون استفاده شده است. يافته ها: نتايج عددي و يافته هاي كمي در بررسي ابزارهاي توسعه يافته در حوزه معماري داخلي، نشان دهنده آن است كه بيشترين ابزارهاي توسعه يافته مربوط به مراحل اوليه طراحي است و در رتبه بعدي ابزارهاي مربوط به مرحله بهره برداري، و سپس ابزارهاي مربوط به مراحل پاياني طراحي معماري است. نتيجه گيري: دستاوردهاي كيفي پژوهش نشان ميدهد كه مجموعه ابزارهاي توسعه يافته در حوزه معماري داخلي از دقت تحليلي بالايي برخوردار نيستند، به همين دليل اغلب استفاده از آنها در مرحله ايده يابي منطقي ترست. همچنين ابزارهاي توسعه يافته در بخش دوم به در حوزه شيمي ساختمان، سلامت ساكنان، رايانش زيستي، مصالح دوستدار محيط زيست و غيره مربوط است.