كنشگري كاربران توييتر در يادبود قربانيان بمباران شيميايي (كيمياباران) حلبچه

در اسفند 1366 شهر حلبچه در كردستان عراق به دستور صدام، هدف حملات شيمايي قرار گرفت كه منجر به كشته شدن 3 تا 5 هزار نفر و زخمي شدن 7 تا 10 هزار نفر شد. علي‌رغم عمق اين فاجعه به دليل عدم دسترسي قربانيان به رسانه، در افكار عمومي جهاني و حتي بين خود كردها تصويري دقيق از آن شكل نگرفت؛ اما گسترش رسانه‌هاي اجتماعي به قربانيان اين امكان را داد تا بتوانند توجه افكار عمومي جهاني را به جنايت مذكور جلب كنند. هدف مقالۀ پيش رو مطالعه كنشگري كردها در فضاي مجازي بر محور سي و سومين سالگرد شيمايي بمباران حلبچه با تحليل كنشگري هشتگي آن‌ها در شبكه‌ اجتماعي توييتر است. يافته‌هاي پژوهش نشان‌ مي‌دهند كه 8 محور اصلي در كنشگري هشتگي كردها در توييتر برجسته هستند كه شامل؛ روايتگري فاجعه حلبچه از قاب توييتر، تجلي نمادگرايي در كنشگري مجازي با بازنشر عكس عمر خاور و فرزندش، پيگيري رد رنج اين درد در چهرۀ بازماندگان، بازتاب رسانه‌اي فاجعۀ حلبچه در سطح جهاني، حلبچه به مثابه درد مشترك، فراموش نكردن فاجعۀ حلبچه، بانيان نسل‌‌كشي حلبچه و جابه‌جايي بين مرزهاي آنلاين و آفلاين كنشگري. بر اساس نتايج پژوهش، توييتر براي كردها به مثابه يك حوزۀ عمومي آنلاين عمل مي‌كند كه به آن‌ها اين امكان را مي‌دهد تا با ايجاد جريان‌ رسانه‌اي در زمينۀ فاجعۀ حلبچه، گفتمان‌ جايگزين را در مورد آن طرح كنند.