شناسايي عوامل موثر بر استفاده دولت از رسانه هاي اجتماعي به منظور ارائه خدمات

استفاده روزافزون شهروندان از خدمات وب 2.0 و رسانه هاي اجتماعي كه اكثراً هم بومي نيستند لزوم تلاش دولت براي ورود به عرصۀ خدمات‌رساني از طريق ابزار رسانه هاي اجتماعي را جدي تر مي نمايد. در اين مقاله به دنبال پاسخگويي به اين سؤالات هستيم كه اگر دولت بخواهد براي خدمات‌رساني از طريق ابزار رسانه هاي اجتماعي عمل نمايد، اولاً چه مجموعه عوامل تأثيرگذاري وجود خواهد داشت و دوماً كدام‌يك از اين عوامل پيشران و كدام‌يك به‌عنوان عامل پيشگير در مسير حركت دولت عمل خواهند نمود. براي انجام اين پژوهش، از روش فراتركيب استفاده به عمل‌آورده شده است. براي دست يابي به تعداد مقالات مناسب بررسي، از روش 7 مرحله اي فراتركيب سندلوسكي و باروسو استفاده شد. نهايتاً تعداد 39 مقاله موردبررسي واقع شد. براي ارزيابي كيفيت 39 منبع نهايي از ابزار گلين استفاده شد. تمام 39 منبع نهايي توانستند نمره بالاي 75 درصد را كسب نمايند. بررسي اين مقالات از طريق روش فراتركيب نهايتاً ما را به شناسايي 4 عامل، مديريتي، سازماني، انساني و زيرساختي رهنمون شد. هركدام از اين عوامل شامل زيرعامل هايي هستند كه با توجه به ادبياتِ موردبررسي به‌عنوان پيشران و يا پيشگير بر سر راه استفاده دولت از رسانه هاي اجتماعي براي خدمات رساني، عمل مي كنند. براي تعين پاسخ به نوع تأثير عامل (پيشران بودن و يا پيشگير بودن) با توجه به متن پژوهش ها و همين طور محدوديت هاي موجود در كشور از اين منظر، تصميم گيري شد.