سلامت محكومان در رويكرد هم‌گرايي دين و سلامت

سابقه و هدف: دين اسلام دين رأفت و مهرباني است و قرآن كريم كه منبع آموزه‌هاي ديني است از حقوق اساسي انسان‌ها به‌شدت حمايت مي‌كند؛ و درعين‌حال آموزه‌هاي قرآني و روايت‌هاي اسلامي در جهت سير تكامل و تعالي انسان، حفظ حيات و رعايت سلامت را امري محترم شمرده است. ازاين‌رو، هدف از پژوهش حاضر بررسي رويكرد آموزه‌هاي ديني در تضمين سلامت محكومان بوده است. روش كار: روش اجراي اين پژوهش توصيفي - تحليلي از نوع مطالعات كتابخانه‌اي است كه با مراجعه به آيات قرآن و روايت‌هاي اسلامي و جست‌وجو در منابع اسلامي و مقاله‌هاي موجود در پايگاه‌هاي استنادي مانند آي.اس.سي، مگيران، اس.آي.دي، نورمگز و گوگل اسكولار داده‌هاي اوليۀ مرتبط با سؤال تحقيق، جمع‌آوري و سپس اين داده‌ها، با توجه به هدف پژوهش تجزيه‌ و ‌تحليل شد. مؤلفان مقاله تضاد منافعي گزارش نكرده‌اند. يافته‌ها: يافته‌هاي پژوهش حاكي از اين است كه در اجراي حدود الهي در عين اثربخشي بر رعايت كرامت ذاتي انسان‌ها، سلامت محكومان با سازوكارهايي در رويكرد آموزه‌هاي ديني برگرفته از قرآن كريم و روايت‌هاي منقول از معصومان (ع) پيش‌بيني شده است كه ازجمله مي‌توان به اجرانكردن حد بر محكوم در گرما و سرما، اجرانكردن حد بر محكوم بيمار و زن باردار، امكان اجراي حد جلد به‌‌صورت ضغث بر محكوم بيمار و اجرانكردن حد جلد بر صورت و عورتين محكوم اشاره نمود. نتيجه‌گيري: نتايج پژوهش بيانگر اين است كه آموزه‌هاي ديني در جهت تضمين سلامت به‌ويژه در‌ اجراي حدود الهي به سلامت محكومان توجه نموده است؛ ازاين‌رو، وجود بيماري و شرايط خاص محكوم در قبل يا بعد از محكوميت به‌منظور تضمين سلامت محكومان موجب اعمال سياست‌ جنايي افتراقي براي محكومان بيمار مي‌گردد؛ همان‌طور كه در بسياري از موارد ابتلاي محكوم به بيماري جسمي و روحي با حصول شرايطي موجب ساقط‌شدن مجازات و در برخي موارد موجب تأخير در اجراي حكم تا زمان بهبودي دانسته شده است؛ بنابراين، هم‌گرايي دين و سلامت راهبردي تلفيقي در تضمين سلامت محكومان به شمار مي‌رود.