مطالعه‌ي رابطه‌ي ساختمان -فعاليت كمي دوبعدي و داكينگ مولكولي مشتقات4-آنيلينوكينازولين به عنوان مهاركننده‌ي آنزيم تيروزين كيناز رسپتور فاكتور رشد اپيدرمي

هدف: مشتقات مهاركننده‌ي آنزيم تيروزين كيناز رسپتور فاكتور رشد اپيدرمي (EGFR TKIs) نقش مهمي را در درمان سرطان ايفا مي‌كنند. هدف از اين مطالعه بررسي رابطه ساختمان-فعاليت دوبعدي (2D-QSAR) و داكينگ مشتقات 4-آنيلينوكينازولين به عنوان EGFR TKIs و دستيابي به يك مدل مناسب جهت پيش بيني فعاليت اين تركيبات مي‌باشد. مواد و روش‌ها: 122 تركيب حاوي ساختار 4-آنيلينوكينازولين جهت بسط مدل‌هاي رابطه‌ي ساختمان-فعاليت كمي دو بعدي (2D-QSAR) با استفاده از روش رگرسيون خطي چندگانه (MLR)، و روش‌هاي غير خطي شبكه‌هاي عصبي مصنوعي (ANN) و ماشين‌هاي بردار پشتيباني (SVM) استفاده شد. مدل‌ها با استفاده از روش‌هاي اعتبارسنجي داخلي و خارجي معتبرسازي شدند. داكينگ مولكولي بر روي تركيبات 32، 75 و 98 با بيش‌ترين pIC50 با استفاده از نرم‌افزار AutoDock 4.2 انجام گرفت. يافته‌ها: توصيف‌گرهاي انتخاب شده نشان دادند كه الكترونگاتيويته اتمي، قابليت ايجاد پيوند هيدروژني، ميزان ليپوفيليسيته و شكل و حجم مولكولي از عوامل مؤثر بر فعاليت اين تركيبات هستند. معيارهاي آماري مربوط به تفسير و اعتبارسنجي مدل‌ها در بازه مناسبي قرار گرفتند. مدل به دست آمده با روش ANN با كم‌ترين ميانگين خطاي مطلق 0.365 براي سري آموزش و آزمون بهترين مدل انتخابي بود. در مطالعات داكينگ مولكولي تركيب 75 به عنوان قوي‌ترين تركيب در مهار TK، انرژي اتصال 8.33- كيلوكالري بر مول را نشان داد.نتيجه‌گيري: نتايج نشان داد كه همه مدل‌ها به خوبي مي‌توانند فعاليت تركيبات را پيش‌بيني كنند. هم‌چنين تركيبات با قدرت مناسب به جايگاه فعال رسپتور متصل شدند. تمامي فرآيندها از اعتبار كافي برخوردار بودند.