عنوان مقاله :
روندهاي بروز، مرگ و مير و DALY اختلالات عصبي در كودكان 14-0 ساله در كشور ايران: برآوردها از مطالعه بار جهاني بيماري از سال 97-1368
پديد آورندگان :
شاهوردي ، جميله دانشگاه علوم پزشكي لرستان - مركز تحقيقات عوامل اجتماعي موثر بر سلامت , خزايي ، ظاهر دانشگاه علوم پزشكي شهيد صدوقي يزد - دانشكده بهداشت - گروه آمار زيستي و اپيدميولوژي , بدري زاده ، افسانه دانشگاه علوم پزشكي لرستان - مركز تحقيقات عوامل اجتماعي موثر بر سلامت , رحيمي پردنجاني ، سجاد دانشگاه علوم پزشكي سمنان - مركز تحقيقات عوامل اجتماعي موثر بر سلامت , گودرزي ، الهام دانشگاه علوم پزشكي لرستان - مركز تحقيقات عوامل اجتماعي موثر بر سلامت
كليدواژه :
كودك , نوجوانان , بيماريهاي دستگاه عصبي , بروز , شيوع , مرگ , هزينه بيماري
چكيده فارسي :
هدف: شروع اختلالات رواني معمولاً از دوران كودكي است و بار فردي و جمعي بالايي را به همراه دارد. هدف مطالعه حاضر بررسي وضعيت روند بروز، مورتاليتي و بار اختلالات عصبي در كودكان طي سالهاي 97-1368 در كشور ايران است.مواد و روشها: اين مطالعه يك مطالعه تحليلي همبستگي طي سالهاي 97-1368 در كشور ايران است. در اين مطالعه از شاخصهاي بروز، مرگ، شيوع و بار بيماري (شاخص سالهاي از دست رفته عمر به دليل مرگ زودرس و ناتواني) استفاده شد. جهت بررسي شاخصهاي اپيدميولوژيك با ابعاد شاخص توسعه انساني از شاخص تمركز استفاده شد. آناليزها با استفاده از نرمافزار stata-14 در سطح معناداري 0.05 انجام شد.يافتهها: بالاترين ميزان بروز اختلات عصبي در هر دو جنس مربوط به سال 1397 (8444.82 در 100000) و بيشترين شيوع اختلالات عصبي در ايران مربوط به سال 1376 (17549.2 در 100000) بيشترين سالهاي از دست رفته عمر به دليل مرگ زودرس مربوط به سال 1368 (218.58 در 100000) بود. شاخص تمركز براي بروز (0.007-، 0.029-) 0.018-، مرگ (0.11-، 0.202-) 0.15- و شيوع (0.005-، 0.034-) 0.02- بود كه نشان ميدهد بروز و مرگ و شيوع بيشتر در سالهايي متمركز بوده است كه وضعيت اقتصادي اجتماعي ضعيفتر بوده است. بين ميزان مرگ ناشي از اختلالات عصبي و ابعاد توسعه انساني رابطه معناداري مشاهده شد با افزايش اميد به زندگي، ميانگين سالهاي تحصيلات و درآمد ناخالص ملي ميزان مرگ ومير به دليل اختلالات عصبي در كودكان به طور معناداري كاهش مييابد.نتيجهگيري: باتوجه به اينكه از سال 1393 تا 1397 شاهد روند افزايشي بروز هستيم بنابراين توجه به فاكتورهاي مرتبط با بروز اين اختلالات در كودكان بايد مورد توجه قرار گيرد و از آنجايي كه افزايش اميد به زندگي و ميزان تحصيلات سبب كاهش مرگ و مير مرتبط با اين اختلالات ميشود توجه به بهبود اين شاخصها ميتواند در كاهش مرگ و مير اين كودكان موثر باشد.