مقايسه مهارت‌هاي واژگاني، دستوري، گفتمان روايتي، و آگاهي واج‌شناختي بين كودكان كم‌شنوا و داراي شنوايي طبيعي و بررسي ارتباط بين اين مهارت‌هاي زباني

هدف: كودكان كم‌شنوا به سبب كاهش توانايي دريافت و پردازش اصوات در معرض تأخير رشد زبان قرار دارند و دستيابي آنان به گفتار طبيعي، دغدغه اصلي خانواده و متخصصين مرتبط است. مطالعه حاضر با هدف مقايسه عملكرد كودكان مبتلا به كم‌شنوايي حسي- عصبي (اعم از كودكان داراي سمعك (HA) و كاشت حلزون شده (CI)) با كودكان داراي شنوايي طبيعي در كلان ساختار و خردساختار روايت، تكاليف واژگاني و آگاهي واج‌شناختي انجام شد و رابطه بين اين مهارت‌هاي زباني مورد بررسي قرار گرفت. مواد و روش‌ها: 23 كودك 4 تا 7 ساله كم‌شنوا (شامل 13 كودك داراي سمعك و 10 كودك CI) و 12 كودك شنواي طبيعي با استفاده از تكاليف داستان‌گويي، واژگاني و آگاهي واج‌شناختي ارزيابي شدند. نمونه‌هاي داستان‌گويي از نظر شاخص‌هاي خردساختار (شامل پيچيدگي دستوري و انسجام) و كلان ساختار (شامل پيوستگي) تحليل شدند.يافته‌ها: بين عملكرد دو گروه HA و CI در هيچ يك از شاخص‌هاي زباني تفاوت معنادار مشاهده نشد (0/01 P)؛ اما عملكرد گروه HA در تمامي متغيرهاي زباني به جز تقطيع هجايي و عملكرد گروه CI در تمامي متغيرها به جز  تقطيع هجايي و كلان ساختار روايت نسبت به گروه شنواي طبيعي ضعيف‌تر بود (01/0 P). هم‌بستگي مثبت و معناداري (0/05 P) بين عملكردهاي واژگاني، دستوري، آگاهي واج‌شناختي و كلان ساختار روايت در هر دو گروه شنواي طبيعي و كم‌شنوا مشاهده شد.نتيجه‌گيري: كودكان كم‌شنوا، فارغ از نوع ابزار كمك شنوايي، نسبت به هم سن و سالان خود در معرض خطر بيش‌تر ضعف در مهارت‌هاي پايه و سطح بالاتر زبان بوده و نيازمند آموزش‌هاي اضافي، به ويژه در دوران طلايي قبل از مدرسه هستند. رابطه بين مهارت‌هاي زباني مختلف و اثر آن‌ها بر يادگيري زبان و توان‌بخشي اين كودكان مورد بحث قرار گرفته است.