تأثير شش هفته تمرينات عصبي_عضلاني بر درد، حس عمقي و تعادل زنان دونده مبتلا به سندرم تنش داخلي تيبيا

هدف: شركت در فعاليت‌هاي ورزشي با اين‌كه اثرات مطلوبي براي افراد دارد اما مي‌تواند منجر به ايجاد آسيب‌هاي مختلفي در ورزشكاران گردد. لذا، هدف پژوهش حاضر بررسي تاثير تمرينات عصبي_عضلاني بر درد، حس عمقي و تعادل زنان دونده مبتلا به سندرم تنش داخلي تيبيا بود. مواد و روش‌ها: در اين پژوهش نيمه‌تجربي تعداد 24 زنان دونده مبتلا به سندرم تنش داخلي تيبيا با دامنه سني 17 تا 23 سال به صورت تصادفي در دو گروه كنترل و تجربي تقسيم شدند. در پيش‌آزمون، ميزان درد، تعادل ايستا و پويا و حس عمقي مچ پا با استفاده از شاخص بصري درد، آزمون تعادلي لك لك، آزمون تعادلي Y و آزمون خطاي بازسازي زاويه اندازه‌گيري شد. سپس آزمودني‌هاي گروه تجربي تمرينات را به مدت 6 هفته انجام دادند. پس از اتمام تمرينات پس‌آزمون مشابه با پيش‌آزمون اجرا شد. يافته‌ها: نتايج تحقيق نشان داد پس از شش هفته تمرين عصبي عضلاني بين گروه كنترل و تجربي در پس‌آزمون متغيرهاي درد، تعادل ايستا، تعادل پويا و حس عمقي تفاوت معناداري وجود دارد (0.05≥P). هم‌چنين نتايج آزمون تي هم‌بسته نشان داد بين پيش‌آزمون و پس‌آزمون متغيرهاي درد، تعادل ايستا، تعادل پويا و حس عمقي پس از شش هفته تمرين عصبي-عضلاني تفاوت معناداري وجود دارد (0.05≥P). نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج به دست آمده از تحقيق مي‌توان استفاده از تمرينات عصبي عضلاني جهت كاهش درد و بهبود تعادل و حس عمقي به زنان دونده مبتلا به سندرم تنش داخلي تيبيا را پيشنهاد كرد.