عنوان مقاله :
مقايسه بين نمرات ارزشيابي اساتيد توسط دانشجويان با استفاده از مقياس ليكرت و مقياس عددي در دانشكده توانبخشي دانشگاه علوم پزشكي سمنان
پديد آورندگان :
منصوري ، بنفشه دانشگاه علوم پزشكي سمنان - مركز تحقيقات توانبخشي عصبي عضلاني , احساني ، فاطمه دانشگاه علوم پزشكي سمنان - مركز تحقيقات توانبخشي عصبي عضلاني , تهيدست ، ابوالفضل دانشگاه علوم پزشكي سمنان - دانشكده توانبخشي - گروه گفتاردرماني
كليدواژه :
ارزشيابي , مقياس ليكرت , دانشجويان , آموزش پزشكي , دانشگاه
چكيده فارسي :
هدف: عليرغم مشاهده دقت بالاي ارزشيابي با مقياس عددي در مطالعات گذشته، دانشجويان در دانشگاه علوم پزشكي سمنان عملكرد اساتيد را با استفاده از مقياس طيف ليكرت بررسي ميكنند. اين مسئله ميتواند دقت ارزشيابي اساتيد را در دانشگاه كاهش دهد و اساتيد بازخورد مناسبي از ارزشيابي دروس خود نداشته باشند. بنابراين هدف از مطالعه حاضر مقايسه بين نمرات ارزشيابي اساتيد توسط دانشجويان با استفاده از مقياس ليكرت و مقياس عددي در دانشكده توانبخشي دانشگاه علوم پزشكي سمنان ميباشد. مواد و روشها: در اين مطالعهي توصيفي تحليلي، 130 نفر از دانشجويان دانشكده توانبخشي شركت داشتند كه در دو گروه 65 نفره قرار گرفتند. شيوههاي ارزشيابي اساتيد در اين مطالعه شامل روش رايج ارزشيابي (نمرهدهي بر اساس طيف ليكرت) و شيوه جديد نمرهدهي عددي بود. سپس دادههاي بهدست آمده از ارزشيابي دانشجويان وارد نرمافزار SPSS گرديده و مورد تجزيه و تحليل آماري قرار گرفت. يافتهها: يافتهها نشان داد كه ميانگين نمرات ارزشيابي اساتيد در تمام سوالات با استفاده از مقياس عددي بيشتر از روش كيفي با استفاده از طيف ليكرت بود. همچنين نتايج نشان داد كه اختلاف بين دو روش ارزشيابي در 6 مورد از سوالات ارزشيابي از لحاظ آماري معنيدار بوده و در گروه ارزشيابي با مقياس عددي بهطور معنيداري بالاتر بود (05/0 P). اين شش سوال شامل كافي بودن جلسات تخصيص دادهشده به درس، ساده و قابل فهم بودن محتواهاي ارائهشده، توجه به دانستههاي قبلي دانشجو در تهيه محتوا، تناسب توالي محتواهاي ارائهشده براي دستيابي به اهداف آموزشي، قدرت انتقال مفهوم در محتواهاي ارائهشده و در اختيار قرار دادن فايل محتواي مطالب ارائهشده در كلاس بود. نتيجهگيري: نتايج مطالعه حاضر نشان داد كه شيوه رايج ارزشيابي اساتيد دانشگاه علوم پزشكي سمنان كه بهصورت كيفي و از طريق طيف ليكرت انجام ميشود، ميتواند داراي مشكلاتي باشد، چون شيوه ارزشيابي بهصورت عددي نتايج متفاوتي با اين شيوه دارد. بنابراين، تصميمگيران و مديران آموزشي دانشگاه علوم پزشكي سمنان و ساير دانشگاهها ميتوانند از نتايج مطالعه حاضر براي ايجاد تغييراتي مثبت جهت بهبود فرآيند ارزشيابي اساتيد توسط دانشجويان استفاده نمايند.