بررسي تغييرات توجهي به همراه درمان سنسوري تيپينگ در تعادل ورزشكاران مبتلا به پيچ‌خوردگي مچ پا

هدف: مفصل مچ پا يكي از آسيب‌پذيرترين مفاصل بدن مي‌باشد. نشان داده شده است كه تغييرات توجهي و سنسوري تيپينگ مي‌تواند بر تعادل تاثير بگذارد. از اين‌رو هدف از پژوهش حاضر بررسي تغييرات توجهي به همراه درمان سنسوري تيپينگ در تعادل ورزشكاران مبتلا به پيچ‌خوردگي مچ پا بود. مواد و روش‌ها: تعداد 22 آزمودني (11مرد، 11زن) داراي پيچ‌خوردگي مزمن مچ پا انتخاب شدند كه تعداد 22 فرد سالم نيز به عنوان گروه كنترل با اين گروه همسان شدند. آزمودني‌ها جهت اندازه‌گيري تعادل، در هشت مرحله با استراحت سه دقيقه بين هر مرحله بر روي صفحه نيرو به صورت يك پا (پاي آسيب‌ديده) ايستادند. مراحل شامل: ايستادن با چشم باز و بسته به همراه تكليف شناختي آسان و سخت با و بدون تيپينگ بود. آزمون آماري مورد استفاده ANOVA چهارطرفه به صورت 2×2×2×2 بود. يافته‌ها: نتايج نشان داد ميانگين جابه‌جايي مركز فشار در محور X و نيز انحراف معيار جابه‌جايي مركز فشار در محورهاي X و Y در دو حالت تكليف شناختي آسان و دشوار قبل و پس از تيپ اختلاف معني‌دار داشته است (0.05P ). ميانگين جابه جايي مركز فشار در محور X، در وضعيت چشم باز روي يك پا با تكليف شناختي آسان و دشوار، تفاوت معناداري بين دو گروه وجود دارد (0.05 P). ميانگين جابه‌جايي مركز فشار در محور Y، در وضعيت چشم بسته و باز روي يك پا با تكليف شناختي سخت، تفاوت معناداري بين دو گروه وجود دارد (0.05 P). اما در ديگر پارامترها اين تفاوت معنادار نبود (0.05P ). نتيجه‌گيري: به طور كلي نتايج حاكي از بهبود تعادل افراد داراي پيچ‌خوردگي مزمن مچ پا، پس از اعمال تيپينگ و تكليف شناختي بود؛ هر چند در برخي حالت‌هاي آزمون بهبود معناداري مشاهده نشد.