فراتحليل رابطه نقش مديريت دانش در يادگيري سازماني

هدف: اين پژوهش به منظور توصيف، تحليل و تركيب ارائه شده در زمينه بررسي نقش مديريت دانش بر روي يادگيري سازماني انجام شده است. روش پژوهش: روش اين پژوهش از نوع فراتحليل است. جامعه آماري پژوهش حاضر را كليه اسناد مكتوب اعم از پايان‌نامه‌ها، پژوهش‌ها و مقالات مندرج در مجلات علمي پژوهشي فارسي با موضوع همبسته با نقش مديريت دانش بر روي يادگيري سازماني را تشكيل مي‌دهند. اسناد و مدارك جمع‌آوري شده در بين سال‌هاي 1386 تا 1401 به رشته تحرير درآمده بودند. آثار منتشر شده در پايگاه اطلاعاتي مگيران، گوگل اسكولار، ايران داك، پايگاه مركز اطلاعات علمي جهاد دانشگاهي جستجو شدند. از بين 67 مقاله جستجو شده، 10 مقاله به خاطر مرتبط نبودن عنوان، 7 مقاله به خاطر مناسب نبودن چكيده، 8 مقاله به خاطر مناسب نبودن محتوا كنار گذاشته شدند و كار تحليل با 42 مقاله و پايان‌نامه انجام شد. تجزيه و تحليل اطلاعات با روش فراتحليل و با كمك نرم‌افزار  CMA3انجام شد. براي سنجش اندازه اثر از آزمون‌هاي(X2)، (t)، (Z)، (F) و شاخص (g) هجز و (Z) فيشر و براي سنجش سوگيري انتشار از نمودار قيفي استفاده شد. يافته‏‌ها: نتايج فراتحليل نشان دادند كه مديريت دانش با يادگيري سازماني داراي ميانگين اندازه اثر 0/556 است كه رابطه‌اي بالاتر از حد متوسط بين دو متغير را نشان مي‌دهد. اين يافته نشان مي‌دهد كه يادگيرندگاني كه در مسير يادگيري به موفقيت دست پيدا مي‌كنند، براي ادامه يادگيري انگيزه بيشتري دارند. يكي از نقش‌هاي مديريت دانش در يادگيري سازماني اين است كه مديريت دانش زمينه دستيابي به تجارب موفقيت كاركنان در سازمان را فراهم مي‌كند. نتيجه‌‏گيري: بر اساس نتايج پژوهش مشخص شد كه مديريت دانش بر روي يادگيري سازماني نقش مستقيم دارد و مقدار اندازه اثر 0/566 اندكي بالاتر از مقدار متوسط است. نتايج حاصل از تركيب اندازه اثرهاي پژوهش‌هاي اوليه، حاكي از تأييد نقش مديريت دانش بر روي يادگيري سازماني است كه بر اساس ملاك كوهن، ميزان اين نقش بالاتر است. همچنين نتايج تحليل واريانس حاكي از تفاوت معني‌دار بين اندازه اثر مديريت دانش و يادگيري سازماني است.