پايش شبكه‌هاي استنادي ايگومحور مهندسي هوافضا و فناوري هسته‌اي

هدف: پژوهش حاضر با هدف سنجش وابستگي و عدم وابستگي مدارك در شبكه استنادي با مركزيت ايگو در راستاي ارزيابي كيفيت بروندادهاي علمي در دو حوزه موضوعي مهندسي هوافضا و فناوري هسته‌اي انجام شد.روش پژوهش: اين پژوهش از نوع كاربردي است و براي اجرا از روش‏‌هاي علم‌سنجي استفاده شده است. داده‌ها از مجموعه هسته وبگاه علم با استفاده از وب اسكريپينگ و كدنويسي با زبان برنامه‌نويسي جاوا اسكريپت استخراج و ذخيره گرديد. به منظور تحليل داده‌‏ها از الگوريتم در نرم‌افزار ميمفا راور ديتالب و زبان برنامه‌نويسي سي شارپ پياده‌سازي شد.يافته‌ها: يافته هاي پژوهش نشان داد مقاله آليسون (2016) با 1535 استناد دومين مدرك پراستناد در فناوري هسته‌اي و داراي رتبه نخست شاخص وابستگي مطلق است. مقاله شين (2016) در مقايسه با ساير مقالات پراستناد فناوري هسته‌اي بيشترين ميزان شاخص عدم وابستگي مطلق (2015 مدرك) را كسب كرده است. رتبه نخست شاخص عدم وابستگي نسبي با امتياز 98 درصد نسبت به ساير منابع پراستناد قلمرو فناوري هسته اي لپانن (2015) از نظر شاخص عدم وابستگي نسبي با كسب امتياز 98 درصد نسبت به ساير منابع پراستناد قلمرو فناوري هسته‌اي در مقام نخست قرار دارد. ريكر (2015) پراستنادترين مقاله مهندسي هوافضا (1542 استناد) بيشترين امتياز شاخص وابستگي مطلق را كسب كرده است. وانگ (2020) با 52 استناد اولين مقاله در رتبه‌بندي شاخص عدم‌ وابستگي نسبي در حيطه مهندسي هوافضاست.نتيجه‌گيري: ميزان وابستگي نسبي در هر دو قلمرو موضوعي نسبت به عدم وابستگي بيشتر بوده است. با افزايش استناد وابستگي و عدم وابستگي مطلق افزايش؛ اما وابستگي نسبي كاهش مي‌يابد. شاخص وابستگي نسبي با سال انتشار و شاخص عدم‌ وابستگي نسبي با تعداد استناد رابطه همبستگي مثبت دارند.