اين‌هماني شخصي نفس بر اساس نظريّۀ حدوث جسماني و حركت جوهري اشتدادي نفس

هر انساني اين‌همانيِ شخصي خود را در طول زمان با علمِ حضوري مي‌يابد، به‌نحوي‌كه مَجالي براي انكار آن باقي نمي‌ماند. فيلسوفان مادّي‌انگار تلاش كرده‌اند تا معياري تقوّم‌بخش براي اين‌هماني شخصي انسان ارائه دهند، ولي به دليل وجود تغيير در بدن انسان، نتوانستند از عهدۀ اين مهمّ برآيند؛ همچنان‌كه راهكار مبتني بر  نظريه دوانگارانه جوهري دكارتي هم به‌خاطر اشكالات متعدّدي كه اين نظريّه با آن مواجه است براي انديشمندان قانع‌كننده نيست؛ در‌اين‌بين، پيروان حكمت متعاليه در سنّت فلسفۀ اسلامي براساس نظريّۀ حدوثِ جسماني نفس و حركت جوهري اشتدادي صدرايي راهكارهايي را مبتني بر تجرّد نفس پيشنهاد نموده‌اند؛ برخي قائل به وحدت اتصاليِ اجزاي فرضيِ حركت جوهري نفس شده، برخي معتقدند كه شخص كمالاتِ مراحل پيشين در ضمن فصل اخير باقي است و برخي ديگر نيز با حركت جوهري غيرامتدادي نفس تلاش كرده‌اند تا راهكارهاي معقول‌تري براي اثبات اين‌هماني شخصي نفس ارائه نمايند كه در اين مقاله با روش توصيفي-تحليلي به تبيين آنها مي‌پردازيم.