شناسايي مولفه‌هاي هوش مصنوعي در بهبود ايمني، كاهش تصادفات رانندگي و هزينه‌ها با رويكرد تحليل محتوايي

هدف: سامانه هاي هوش مصنوعي در حمل‌و‌نقل شهري مي‌تواند از ابزارها و روش هاي مختلفي براي بهبود ايمني استفاده كنند.. پژوهش حاضر با هدف بررسي نحوه استفاده از هوش مصنوعي در بهبود ايمني حمل‌و‌نقل شهري، كاهش تصادفات رانندگي و كاهش هزينه‌ها با رويكرد كيفي و نظرات خبرگان حوزه حمل‌و‌نقل انجام شد. روش: نمونه جمع‌آوري شده هفت نفر از خبرگان امر حمل‌و‌نقل شهري در شهر تهران بودند. پاسخ مصاحبه‌ها كه به صورت ساختار يافته و با طرح 10 سوال انجام شد با استفاده از نرم‌افزار (Maxqda) و با روش تحليل محتوايي مورد بررسي قرار گرفت. در اين نوع تحليل، محتوا براي شناخت الگوها، موضوعات، ايده‌ها و پيام‌هاي مخفي يا ضمني بررسي مي‌شود. يافته‌هاي پژوهش: نتايج نشان داد، چهار محتواي اصلي شامل سامانه‌هاي پشتيباني از تصميم‌گيري (با پنج محتواي فرعي)، سامانه‌هاي تحليل داده (پنج محتواي فرعي)، سامانه‌هاي پيشگيري از تصادفات (با چهار محتواي فرعي) و سيستم‌هاي هشداردهنده (با چهار محتواي فرعي) هستند. نتيجه‌گيري: با توجه به تكنولوژي‌هاي روزافزون در حوزه هوش مصنوعي، سامانه‌هاي هوشمند در حمل‌و‌نقل شهري از اهميت بيشتري برخوردار خواهند بود. اين سامانه‌ها شامل پيش‌بيني و مديريت ترافيك، تشخيص و هشدار‌دهي به رانندگان، سامانه‌هاي هوشمند خودرو و تحليل داده‌ها مي‌شوند. نقش اين سامانه‌ها در بهبود ايمني حمل‌و‌نقل شهري، كاهش تعداد تصادفات، كاهش هزينه‌ها و افزايش كارايي اين سيستم بسيار حياتي است. اين سامانه‌ها قادر به تشخيص علائم خطر و ارائه راه حل‌هاي ايمني هستند. از طريق استفاده از اين سامانه‌ها، مديران شهري مي‌توانند مشكلات را شناسايي و راه حل‌هاي مناسب براي بهبود حمل‌و‌نقل شهري ارائه دهند و در نتيجه، بهبود شرايط زندگي شهروندان را فراهم كنند.