مروري بر قابليت بالقوه همي‌سلولوزها در توليد محصولات باارزش افزوده زياد

در دهه‌هاي اخير، منابع زيست توده به دليل رشد روزافزون جمعيت، بحران نفت، محدوديت‌ها و معايب استفاده از مشتقات نفتي در تمام صنايع اعم از پزشكي و دارويي مورد توجه زيادي قرار گرفته است. سالانه مقادير زيادي ضايعات ليگنوسلولوزي توليد مي شود كه در حال حاضر بيشتر اين تركيبات يا در محيط زيست رها شده يا براي كاربردهاي كم ارزش استفاده مي شوند. مواد زيست توده ليگنوسلولوزي به عنوان جايگزيني تجديدپذير، مقرون به صرفه اقتصادي و فراوان براي منابع فسيلي نويدبخش توليد محصولات متنوع داراي ارزش افزوده هستند. هدف از زيست پالايش تبديل كارآمد ضايعات زيست توده به محصولات زيست پايه با ارزش افزوده زياد است. همي سلولوزها به عنوان جزء اصلي ضايعات ليگنوسلولوزي، دومين پلي ساكاريد فراوان در طبيعت هستند. اين هتروپلي ساكاريدها به طور مستقيم در صنايع غذايي، دارويي، كاغذسازي و غيره استفاده مي شوند. همچنين، به عنوان پليمرهاي پيش ساز براي توليد و فراوري مواد شيميايي مانند زايليتول، اتانول، فورفورال و غيره استفاده مي شوند. در اين مقاله، كاربرد همي سلولوزها در صنايع مختلف و همچنين محصولات باارزش برپايه همي سلولوز مرور شده است.