الگوي مديريت سود با استفاده از راهبردهاي دارايي ماليات انتقالي و بدهي ماليات انتقالي

بر اساس تئوري نمايندگي، دولت و بنگاه هاي تجاري از نظر پرداخت ماليات منافع متفاوتي دارند. انگيزه استفاده از دارايي و بدهي ماليات انتقالي براي شناسايي مديريت سود اين است كه معمولا اختيار بيشتري در اصول پذيرفته شده حسابداري نسبت به قوانين مالياتي وجود دارد. مديران ممكن است انگيزه اي براي افزايش سود در صورتهاي مالي بدون افزايش سود در گزارش مالياتي داشته باشند. دليل احتمالي كه مديران نمي خواهند سود مشمول ماليات را افزايش دهند اين است كه اين امر منجر به افزايش هزينه هاي مالياتي خواهد شد. بنابراين يكي از مواردي كه احتمالاً بر مديريت سود تأثير گذار است ماليات هاي انتقالي است.هدف پژوهش بررسي اين موضوع است كه آيا ماليات هاي انتقالي ناشي از صورت هاي مالي گزارش شده بر اساس استاندارد حسابداري 35 به عنوان راهبردي براي مديران جهت دستيابي به مديريت سود مي باشد يا خير. براي دستيابي به هدف پژوهش، داده‌هاي 169 شركت نمونه از بورس اوراق بهادار تهران، با استفاده از رويكرد حذف سيستماتيك گرد‌آوري شد و به شيوه تحليل توصيفي–همبستگي با اجراي آزمون رگرسيون لجستيك تجزيه و تحليل گرديد. يافته ها نشان داد كه دارايي ماليات انتقالي بر مديريت سود تاثير دارد ولي بدهي ماليات انتقالي بر مديريت سود تاثيري ندارد. نتايج بدست آمده نشانگر اين است كه مديران جهت دستكاري سود از دارايي هاي ماليات انتقالي بهره مي گيرند.