كاربرد يادگيري از طريق تلفن همراه در ايجاد تحول آموزشي در دانشگاه‌هاي علوم پزشكي

مقدمه: سرعت پيشرفت در آموزش پزشكي، خلاقيت در تكنولوژي، و محدوديت زمان براي كارهاي جديد، چشم‌انداز جديدي در آموزش پزشكي ايجاد كرده است. هدف مطالعه حاضر شناسايي عوامل مؤثر در يادگيري از طريق تلفن همراه در دانشگاه‌هاي علوم پزشكي كشور است.مواد و روش‌ها: اين مطالعه به‌صورت مقطعي توصيفي از نوع پيمايشي است. جامعه آماري شامل 200 نفر از متخصصان گروه‌هاي مختلف پزشكي بودند كه با روش سهميه‌اي تصادفي انتخاب شدند. با تحليل متون و مصاحبه با صاحب‌نظران، مؤلفه‌هاي آموزش سيار استخراج و روايي صوري و محتوايي با نظر خبرگان علوم پزشكي تعيين شد. ضريب آلفاي كرونباخ بالاي 0.7 بود و پايايي پرسشنامه تأييد شد. تحليل داده‌ها از ضريب رگرسيون چند متغيره و تي مستقل با نرم‌افزار SPSS نسخه 23 انجام شد.يافته‌ها: بيشترين مؤلفه مؤثر بر زيرساخت آموزش سيار، تأمين اعتبارات (0.188=β) و بيشترين مؤلفه مؤثر بر بٌعد ابزار و تجهيزات، تهيه انواع نرم‌افزارها (0.312=β) و بيشترين مؤلفه تأثيرگذار بر بٌعد توانمندي و انگيزش نيروي انساني، توانمندسازي (0.175=β) و بيشترين مؤلفه تأثيرگذار بر بٌعد برنامه‌ريزي و سازمان‌دهي، برنامه‌ريزي درسي (0.95=β)، بود. در سطح اطمينان 99%، تمامي معيارها اختلاف معناداري با مقدار متوسط داشتند كه بيانگر تناسب مدل طبق تمام معيارها بود.نتيجه‌گيري: با افزايش به‌كارگيري فن‌آوري اينترنت، يادگيري الكترونيكي در آموزش عالي نقش اصلي را بازي مي كند. به‌كارگيري آموزش سيار و شيوه‌هاي نوين مي‌تواند نواقص و محدوديت‌هاي يادگيري حضوري را جبران نمايد و ايده يادگيري در هر زمان و مكان را عملي سازد.